DISSERTATIO D. G. F. GR ADUALIS, VIM VERBI BREVITER GAL. III. V. I. EXPLANANS, QVAM, EX CONSENSU AMPL.FAC. PHILOSOPH [(LE, IN INCLITA REGIA ACADEMIA UPSALIENSI, SUB PRiESlDIO MAG. JOHANNIS FLODER I, Griec. Litt. PROF. Reg. et Ord. IN AUDIT. CAROL. MIN. DIE V.JYN. A. O. R. cbbc.ci.xlv. PUB LICAU H. M. C. A. VENTIL ATIONIMODESTE SUBMITTIT THOMAS MONTELIUS, CALMAtUENSlS,. U P S A 11 il i=^ga8.
VIRO. AMPLISSIMO. CELEBERRIMO. Dno gilberto Ad. Reg. Quse. Caroli-Corona?...Eft. Officinam. Navaiem. Archite&o. Supremo. Reg. Scient. Acad. Stockh. Membro. Digniflimo» Patrui. Loco. Colendo. Et. Patrono. Optimo. Faventiffimo. Ob. Propenfiorem. Voluntatis. Tux. In. Tibi. Me. Adfectum. yir. Magne. Literatorum. Patrone. In. Animi. Deditiflimi. Signum. Speeimen. Hoc. Academicum. Dedico. Confecro. Ea. Lege. Ut. In. /Ere. Tuo. Nexu. Mancipibque, Tuo. Quod. Gloriam, Reputo. Sim. Fucurus. Dum. Vita. Suppetit, AMPLISSIMI NOMINIS TUI. CELEBERRIMIQVE. cuhov SnmiBmaf THOMAS MONTELIUS.
In Philofophia Magiffris Praclarinfimis, VIRIS ADMODUM REVEREND1S, i):no andreye svebilio, Paflori Ecclefiaj, quse Deo in Åhlem coliigitur, longe Meritiffimo, nec non AdjacentisDiftri^lus Praepofito Vigilanüiflimo. andrej d;no brauner, - Faftori Ecclefije Öiandenfis, quac I>eo eft in Runftcn, Digniflimo & adjaccntis diftrichis Prsepofito Adcuratifßmo. EVERGETIS FAVENTISSIMIS. T}rafenteshasce p agellas Vobis, Patroni Fautores Optimi, jucunda mihi offerre injunxit venerabunda ac gratißima mentis teflificatio, quam fi non redolerent, Veflris oculis illasfubjecias minime vettern. Tot enim ac tanta exßitere Veßra in paternos Lares amicitia & be?iignitatis docmnenta, ut, vel ad eorum recordatione?n, non pojjtm non fumma perfundi hetitia. Ea igitur, qua faventes in genn os que decet animos, fronte, id eß7 Jerena munufculitm hoc adfptciatis, hnmiuime rogo objecroque. Pro Utriusqne Veßra inconcufßa valetudine Deo Optimo, Maximo, fupplicare haut intermittam 3 dum anima fpirabo mea. ADMODUM REVERENDORVM PREECLARISSI- MORUM NOMJNUM VESTRORUM. ctiltor obfervnntiffi?nitf THOMAS MONTELIUS,
- Regiam. Ad Qiiae. Apud. Caroli Coronenfes. ' Officinam. Navalcirt. Ed. Architeäis. Spe latiffimis. Exoerientiffimis. FlRIS. DOMINIS. Ac. DOMINO. UVi/lVUl'N W. JACOBO. FORNELL. CONR- AU VERT. Fautoribus. Quovis. Honoris. Gultu. Excipiendis. Vobis, Evergetas. Optimi. \ Sacram. Volui. Glariflime. Ut. Eluceat. Quanti. Vos. Fecerim. Ingen ue. Tedificando. Salu t is. Veflra?. Integritate. Kil. Mihi. Antiquius. Pri us. Nihil. Vos. Sincere. Rogatos. Voloi Favore. Ac. Benevolentia. Solita. Me. Profeqvamini SFECTÅTISSIMORUM NOMINUM FESTRQRUM eultor ohfervant'ißimus THOMAS MONTEL1US.
D. D.. I. im atque emphafm vérbi ßdaycchew, quo, infanam' Galatarum teuitatem increpans, PAULUS utitur». in disquifitionem revocaturis e re eft, ut in ipfo opusculi limine veniam imploremus, fi, qua decuerat, Jjma perfeqni non licuit meditationes noftras: quam e- tiam datum iri fperamus & rei familiatis &, qua nunc maxime premimur, temporis anguftia:, quarum altera circumdutionero, juflamque Üturam altera refp-uit. Cujus fpe venia? erecti lubentiflime fuperfedemus collocanda alioquin opera in vocis noftra? natalibus fcrutandis, indicavifle contenti eile, qvi ex Oriente illos repetant» nec deeite, qui in Hellade quarrant. Quod vero Lexicographi dicunt ßccvv.cilniv, quod etiam älia forma (pacyccu vert dicitur, effe quafi (paea-i xalveiv, oculis feu adfpectu cccidere, vel (pdoxeiv lu cctvcx,, gravia Si nocitura loqui, eo putavero illos minus refpexille ad vocis originationem, quam ad ejus ftgnificatum & ufum adlufifle. Conftatenim ßaoxoiluiv idefn notare, quod, ut nonnullis vi detur, ex hoc fonte emanans Latinorum verbum fafcinare, &de illis ufurpari, qui 1. livido oculorum conruitu, 1. mala lingua 1. faflis denique perniciei quidquam aiiis adinunt, quod maleftcii genus ßacxecvlx vocari fvevit: quamquam &quidquid ifiuidia? indeque oriundo fafcino arhövendo infervierk, hoc nomine notari indicat POL- I UX a): 77ös, inqilit» r&>v xctp.lvav reis ycotxvjvciv ebcs Vfv yeåcid nvcc xurocgrciv r, s77i7cxxrreiv?77> (pscva cc77orec- 7zy. exccxstro ßacrxitvla ; quod ex his confiare pntat A- Bd STOPHAN IS verbis: tfxqv il tis 77^1cno öeo/uevos ßot- A a) Onomaß. L, VII. c\ 24, p. sy. CVMVH
»» C '» ekccvb i7t\ Kccy.ivov dvfyos? %aak«wf. QilcC quidem ComiCl verba admodum dubitauero, an ob oculos habuerit PHA- VORINUS ), dum dicit rov A^t^o(pdvyy ßcccxavcv cctixgo? im Xodofict rlbssccty adcommodantur enim alii, quam POLLUX indiqatum iverat, ßocfKuva & ßaaKc&lveiv lignificatui itludrando. Scilicet exponitur a PHAVORINO -etiam ßciaxocIvM per ro y.lypcycct H&j ^scccdxxoo, unde ßdpkmcs-, eodem auxore, dicitur o Kcwlfev y&f yeycpoyevosc&7tolvtct KQtj Ttet^dyevos eis d-keyfieictv ctyeiv, c (pscveqos Kgéj ßXußevoe. Cui adfinis ed: illa notio, qua ro ßurxcclveiv exprimere dicitur ro Latinorum invideve^ in ^aenv, ßacm! Wo vel hr\ W? a DEMOSTHENE, LUCIA NO aliisque frequentari folitis. Quam ipfi notionem tribuere videntur oj o nonnunquam: Sic enim, quod MO SES r),denuntiansjuda:is iplorum delicta expiaturas plagas, dicit? ttt&o nw Jpn PHN3 tf*y V^n id reddunt Interprc* tes, ßcLcrkctvei 7w o(p <x.xyoo dvrx rev dhx(pov eovrir, & ßdC" exetvet rd> GCpSccÅyd dvrqs rov ccv i>ct dvrfif. Quomodö etiam py y ") exponitur per ävfyx, ßday.ccvov d): nec defunt, qui Chrifti verbis apud MATTH/EUM e): $ o c(p cc\~ y.cs <?& ttcvyiqqs l^iv, ert lyd dyochos hyt, ex ida Llebrteorum phrafi lucis non nihil adfirui polle exiftiment. Ceterum vero, non invidendi tantum fignificatum habere ro ßoorxoilvstVy verum etiam mceftitiam incutiendi auetor ed: PHA VORINUS /): leev rt, inquit, ÅuckoXcv cvyßy r8to ßccrxcclveiy ut in his PHERECRAXAl,verbis: o Xuyds ys ßotcrxcclvei 7sBvyikoo^. Atque hinc exponit idem Lexicographus ßdcxm&v per Awrr^cv xjy ßActßsgov. n; Eafcinum, Grtecis ßeco-tcctvtoov, cujus. T. meminimusj, Vario modo fieri credidit fuperfiitiofa antiquitas. PLINL US b) Lex. p. 355. c) Deut. XXFlII. $a. $6, d) Pro verk XXIII* S. XXFIIL 22. e) XX* 15* f) l* c*
) 3 ( JK US g) fripliéem memorat alios fafcinandi rationem.' Tn Af ica dicit eile integras familias, queis adeo virulenta? fuérunt lingux, ut, in quemcunque immodieas congererent laudes, ci damnam & pernicicm nonnunquätn inferrent, atque accidide nonraro, ut earum laudatione interierint probata, aruerint arbores & intantes mortui lin t. Quo fpe&ant notifllmi Virgiliani verfas b) : Aut fi ultra placitum landarit, baccare flrontem Cingite, ne Fati noceat mala lingua futuro. Ex qua opinioné emanavifle putatur mos olim frequentatus, quo, qui fufpicabantur pro falcino alterum accepturum in fe congeftas laudes, addere verbis fuis fyeverunt prsefilcini 1. prxfifcine, fidem eo faflun non fa fcinandi confiliov led candide fe line livore ullo laudare. Pcrro tradit PLINIUS, auctoritate ISTGONI i) > ejus generis homines in Triballis & Ilyriis degere, qui vifu effafcinent, iuterimantque quos diutius contueantur. Nec minus au&or eft PLUTARCHUS X'),credifum fuifle, habere quosdam adeo venenata & pcftifera lumina, ut in quocunque illa defigerent, ille, quodam quali veneni adflatu, iniiceretur, & ita quidem, ut hac parentes pefte laborantes, prxter fiam voluntatem, fuos ipfi infantes lolö lxderent adfpefbi: hinc. matres, hujus dum confcix erant patrum vitii, non aufx fuerunt fuos illis foetus oftendere, faltim arcere ilios a diuturniori patrum confpe&u confveverunt. Qui vero ocuios habuerunt a- deo contagiofos, eos iplos fibi nocuille nonnunquam indicat PLUTARCHUS exemplo F.uteiidx cujnsdarn, qui, uum in aquarum fpeculo faciem vidiflet, eo peruepifie icitur tabis, ut, qua antea fuperbierac, oris fpecies deftuxerit paulatim: id quod his probat vetufti Poétx verfibus: A 2 hö -«g) Hiß. Aht. L. FIL c, 2» b) Ecl FIL z7. i) /. * k) Symfi. L. F. probl. Fil
«: ) 4 ( & KetfÄco /ugv ttct fwi/ r&j (pcßoii EvJeAilcc AAÅ dxlicv ßciGKedveiv ckccp-di'cs ecvvjg - ^ Atvifwlc Tfclauoö. lov c?' ccvjlxix vg?es cietytrf Quo referenda eft Menalca? querela apud Y1RGILIUM /) Nefcio qms teneros cetihis mihi fnjcinat agnos. Dicitur oeukis contngiofh hac tabe infeäusgraxas ocpscca- /i/cv ßo>...xvos: neque quod de hac re meminerunt antiquiores, fictum omne eile haut obfcure indicare videtur PLUTARCHUS, eo etiarn progrellus, ut latentes in na tura rerifmlm ctfibocåpoov ßtxazuvoov cauflas fcrutetur: fa- "cilius forte ex i (to fonte eruturus quod rationis fuerit,cur fiidori, oris adflatui, ceterisque effafcinandi vrs infit. "Nam in tertiam cjaoem conjicit PLINIUS illud fafcini genus, quo ludor vidébatur tabem contaåis corporibus ^adferre: atque illa fafcinandi virtute Pharnacum dam quam- gentem in dethiopia infamem fuifle auclor efh Tribus hisce fa fein um inferendi generibus Thibios quosdam, qui olim circa Pontum habitarunt, nobilitatos fu ifle ex PH1LARCHO memorice prodidit PLUTAR-.CHUS vi)\ kefiij inquit, (pvåec^cs x&j lo ßKs/ufJicc Itjv dvdtivorv xgy Itjv itccasvlov ccvtoov (fc, loov (Stißdv lav yregl lev Tioft'cv oty.&vloov) 7tu^oih%o\j.[\8S. 1rj% $cct xctf voueiv. iil Creditum olim fuifle indicauimus» TL tarn atro feile & liventi quaft arrugine tinfla quorundam fuifle lumina, verba, fa la, ut inde adflarentur alii & mala contraherent vario fe exférentia modo, L corpora depafeenti tabe,l caligantibus oculis animoqve, nec fimplici infanitatis genere.- id quod ßocar.avloc Grscis dicitur, & qui illam exercebant ßuaKotiveiv dieebantur. Quurrr ergo A- poflolus, infaniar cujusdam arguens Galatas, hoc utatur verbo, enata elf inter Philologos controverfia, an ad nobilitatam inter antiquiores ßaaxocvlav refpexerit, ut in- 4 /) EcL III. 103. m) l. c. d.e.
5K )i( de vis ejus & emphafis fit petenda. SCHLICHTERUS n) in iilis nomen profitecur fuum,qui noneße contendunt, cur Apoftolum dicamus ad uilam refpexiße ßecaKuvleu? fpeciem, indeque mutuatum vcrbu.m hocce ad fignificatum transtuliße,quem ipfi heic vindicandum docet contextus orationis Paulina?,neque a'iium eile adparet,nißquem, aiias in eadem hac Epißola o) occurrens verbum clvccvd-.ssiv infert: ut verba ha?cce, Iis eßocay.uvsv vpas idem (onent, quod7f<r yfuccs ccvuo\pe> vel, ut in ahis lcgitur codicibus, ris vjj.els wskö^s, fimpliciter indicantia impedimentum Galatis objeftum, ipforumque abrumpens curfum in Evangelica doctrina: unde etiarp, pro ivexe^s in pofteriori loco, habent, quod BENGELIUS^) obferya* vit, quidam Codices Mfc. ißdcrxrive. Neque nos diffitemur, fi fen furo refpexeris ipfum, poße non incommode dici, quteßviße Apoftolum, qvinam eßent illi, qui ab incepta via revocaßent Galatas, fuarumqve vafritic artium deiufos illos impediißent, ne in ftadio, quod iqgrell! eßent, emetiendo pergerent: quum veip eonftet, iftam notionem loo ßotcrxctlveiv propriam non eße, erit ratio, cur e fede Tibi propria excitum illud in alienuro quafi forum illatum.fit: neque ijiam dixeris aliam eße, praeter ßmilitudinem illam, qua: illos inter, qui l v ßaa-KUivcvloüv adflatu laedi credebantur, atque Galatas a lividis Paulina? doft:rina:obtreftatoribus corruptos, interceßerie Et nos utique videre non poflumus, quid iinpediat, quo minus dicamus in illis, qui pervertiße Galatas. arguebantur, oblervatum ab Apoftolo fuiße quoddam inftar eorum, qui proprio fenlu ßctaxcclvew credebantur, & quo* Galata? laborabant, carcitatis vitium quoddam babuifle cognationis cum illa labe, quam 01 ßccaKulvoires non nun» * KU A 5 quam n) Decim. Sacr. oip XXIX. > C.7- parat* Crit. ad* N* T* p> 376*.
& )«( & quam adfricare aliis putabantur; atque ideo vifum fuiffe Paulo, increpationi fuas emphafin conciiiaturo, hoc po«tius, quam aliud quodpiam, ufurpare verbum. Neque ab i(ta nos fententia abduxerit JOH. CONR.5CHVAR- ZlUS idemtidem licet inculcet ßottrxocvluv vetcrurji a- nilem redoluifle fuperftitiönem, nihil habenterh in fe veri:quum adeo Apoftolus non potuerit noniilam magnopere deteftari, animisque chriftianorum excuilam cuperet, fieri nonpotuifle, ut ex ifto fönte emanaverit ejus locutio: narn ut heic locus non fit in iflam defcendendi quadtionem, quid ifla vetcrum opinio, nec dum penitus obfbleta, ex vero habeat, perfualum tarnen dl, fi maximeejus demonftrari poteft inanitas, non ideo SCHVAR- ZII argumentationi quidquam roboris adfbrui. Quem enim fugit in Sacris Scriptis frequentari faeis, quibus res ludicra?, turpes^ inanes necusquam, nili in deiirantium cerebro, fundamentum habentes, primam prjebuerunt originem? An vero ideo quisquam fanus dixerit, 1. adprobari a Sacro Auetore, 1. commendari ipfam rem, unde locutio enata fft5 Sic neque heic in eum lunt Pauli verba aeeipienda fenfiim, quafi indicaret id Galatis accidiile, quod fafeinatis fölet, fed, quod creditur vulgo eos pati, qui fafeino lxduntur, illi quoddam non abfimhe Gaiatis illarum efie. Dum vero laudatus SCHVARZIUS, repudiata notione fafeinandi, ad aliam confugit, fui immemor efle videtur. Dicit fcilicet, rlc ßucKutveiv heic notare criminari, quiritari, calumniari, neque adeo Pauli verba a- lium fundere fenfum, quam quidem hune: O defipientes Galataj, quis doärinam & praeepta mea calumniis impetiit, ut voseis obtemperare nolitis? Gerte, fi non tarn heic qua?reretur,quis fenfus fit verborum Pauli, qvana quo ejus hoftes uterentur artificio in fallendis Galatis, verifli- q) Comment, Crit. öf Pkil. L. gr. N* 7.
& 5 7 C $ riflfimum efltet, quod SCHVARZIUS ait: credere enim fas eft, nulli eos pepercihe calumniarum malevolentia?, qua in invidiam& contemtumadducerent Paulumejusque do drinam. At, fl maxime daremus7f ßctowxhw competere etiam notionem calumniandi, quod ex HARPOCRA- TIONE, Rhetore illo Alexandrino, oftendit SCHVAR ZIUS, & ex FAVORINO. I. a nobis excitato confirmari poffic, quo minus tamen dicamus heic illam locum invenire, obftat ipfa vocis ftru&ura. Si enim-ad fignificatum calumniae, in Paulum ejusque do&rinam congeftx, revocandum föret verbum noftrum/ dicere oportuiflet; 7Is ifjté sßcio-kccve-, quis me & mea pracepta caiumniis a- pud vos impetiit?non yero: 7Is vpois eßocazuvs,utpote forma quas quaeftionis, quidquid % ßccmcchen notio comprebendit, referendum indieer ad Galatas, non ad Paulum. Quod vero, contra SCHVARZII expofitionem verborum Pauli obfervavimus, id ferme monendum putamus con tra illam lententiam, quam SYMMACHO tribuit VOLF- BURGIUS r), quaque 7o ßuaxulvstv exponitur per invidere. Scilicet, non nos negamus, invidentia; notionem, &: verbo huic, & cognatis vocibus tribui a facris & profanis, uti. I. indicatum eft, ded obfervante FAVORI- NO/), ßucrzulvoo, uvt) 7 (pscvoj, 7tpls åclixqv avflucrcslu/y quemadmodum contra, ufll 7S (ué/ucpofxui n#f hußukxoo utliofltzyf auvtuaaflui, quod Scriptorum etiam ufu confirmatur. Itaque, quum in fenfu invidendi non fetis ad«curate dicatur ßuazulvco Es, led ßucrzochw ao) 7å7o 1.1ulay & Paulus in cafu accufativo dicat:71<r vfxois sßuazxvs, vi detur eüe ratio,cur ifla SYMMACHI deferatur expofitio.. IV. Quamvis vero invidendi notio, eo, qui. III. ex mente SYMMACHI expofifus eft, fenfu, huc non apte I I. j g I p qua rr) Obfirv. Sacra in N. T, voce ßoccxulvetv. j) Lcx.p< 33J.
) * c & * nadrare videatur, optima tarnen rationecum fafcinaiv i fignificatu conjungi poteft. Ea enim anriquiorum a- nimos imbuerat periuano, non ferme ex alio tonte erna«näre fafcinatiönem, niii ex fervente immodice invident\x ar-ftu., ita ut,.quemadmouum PLUTARHUS t) natu rales hu jus maleficii caufias fcrutaturus philofophatu'r, in cujus animo livor ad quamdam s^tv eft perduclus, is x- rugiais quoddam fuat vel invitcis adfricet etiam illis, quov contuetur tantum, haut aliter ac corpori inbarens contagiofa lues fefe ad alios, contaliu foi & adflatu, diffundere fvevit. Si ergo, ex mente veterum, a fafcinandi vi invidentia non farpe disjuncta fuerit, conjunfgeré e-' tiamutramque notionem oportet, dum qua; poteftasfubfit verbo ßocaxotlveiv quaeritur. Acque ideo, quod Auftores novörum a&öfurri Lipfienfes u) judicant, fuoq ie calculo comprobat VINCKLERUS v), hund dieere posfumus c.fle fenfum verborum Pauli: cujus ea fuit obtreftatio & livor, ut me meamque docdrinam traduccre a- pud vos aufus fit, vosque ab agnita prius veritate abducere? vel: quis per invidiam 5c obtrectationem id o- culis veftris objecit glaucoma, ut, quod fafcino adflatis accidere fölet, oculis veftris obfervantem Evangelii vö* ritatem hön cernatis? nam ad iilam fafcinationis fpeciem, qua corporis animive oculis illi objiciuntur errores, ut 1, Videre fe & animadvertere putent, quod nusquam eft,. 1. qu# in manifefta luce pofita flint, non obfervent, adludere Apoftolum perfuaferitfacile nobis,quodin fequentibus verbis dicit, tk kofi' ccpsaxfxisi IyerS? xq&ciz irgey^ot-, quaß dicat, quod fafcinum perflrinxit ita 5c occtcavit oculos veflros, ut veritatem Evangelicam, clarisfime vobis propöfitana, non agnofcatis? Id utique ma jori t) Sympot. L. V. prob!. 1^1L n) An. MDCCXL.p. S42' v) Ammad. FbiloL & Crit. XXXIL '
'» ) 5 r 5K jpri fe nobis Commendare videtur probabilitate, quam qvod LAMB. BOSIUS x) in hujus illuftrationem fententix Paulina? adfert. Dicit enim incantatores & vencficos etiam in circum, quum ludi celebrandi efient, fcfe intrufifle, fuisque ufos artibus, quodam quafi injecto fufflarninc, currentium velocitatem equorum tardafie: & qvum, ut alias frequenter Paulus adhibet lo- Cutiones ex re defumtas pal<eflrica; ita etiam heic Galatarum ftudium pietatis & evangelii exponat. in imagine currentiurajn ftadioj), videri ait BOSIUS, facta inter ha?c duo loca comparaiione, eodem etiam lo ßocwulveiv effe referendum. Ut, fi verba cap. V. occurrentia flgé- %fle yuxws conjungerentur cum verbis Cap. III. Ds vpus ißctav.uve, hac ferie, ilgé%fle 9rois xccåws, Dis de sßoctry.uvsy vy&s, talis emergeret fenfus ad rem relpiciens agonifticam: olim currebatis bene & gnaviter, quis vero nunc, illato fifcino, curfum veflrum retardav i t? Optime fefe illa BOSII expofitio haberet, fi quidem fas föret ad figuram quodam in loco occurrentem cetcras revocare locutiones, etiam 'dum contextus breviorem & faciliorem afperit viam. Nec, quod ELSNERUS s) obferuat, nullo dicitur jure, Apoftolum in hac Epiftola Galatarum ftudium & pietatem non revocare ad figuram currentium in ftadio eqvorum, fed h.onainum pergentium ad metam: ut fi maxime dicendum effct ex certaturis in circo derivatam figuram latere in verbo ßctayoc'vetv, aliunde repctenda videretur, quam ex fafcino velocitatem equo rum retardante. Neque ex PLUTARCHI fonte excita ^ ffitrts dvuvx7fleiv ;Wcv, qu& cum Paulina fententia, Dis v- fxczs cliétcexf/e, centenditur, & adcommodatur expli.cationi yerborum, Dis vyccs ißccey.avev, multum adjumenti ad- B fett. I'' *! ",» I mini..i.i.ii > - - I - x) Exercit. Piniol p. nj, y) vid. Q/p, F, v, 7, z) OF fern, $. in N. 7\ tom. II.p, 1pj.
» ) 'O ( tk Eft enim, jaciice ELSNERO, dvcmoffleiv 'hrnov', ma- la aiia incantationis- aut fa&matiönis fpecie fenfum verbi hujus quayit.harenber.gfus a): tiicic enim invaluifle oiim morem illum, ut incantationibus 5c venebciis hoftes eiicerent obfeilarum urbium genios & tutelaria numina, Deos rfedderent averfos, milites pigros, quo fa- fert. j)ibus ac frenis injectis currentem inhibere equum. cilius urbes exfcindi pollent. Atque huc dicit HAREN- BERG1US pcrbabile elte Apoftolum refpexilfe: quafi com«parationis, ut dici fölet, tertium hoc föret : quod obfesfis urbibas accidere fblet, ut nempe incantationibus excieantur numina fuis fcdibus, milites folicitentur & alliciantur in cadra hoffium, id inter vos ufu venit, faifi Doctorcs non deffiterunt fuis blandimentis 5c quibusdam quafi incantamentis e ftatione bdei vos evocare atque in fua caftra perducfcre. Ingeniofa certe illa éft expofitiö, 6c dguram offert, in qua expreflas cernere liceat illorum artes, qui a veritate agn ita Galatas abducere conabantur. Sed nefcio tarnen, an limpliciflimam ingrefluri viam videamur, b dipamus generatimjesb oculos fibi propofitum habuille Apoftolum fåle inan n tim morem, offufo glaucomate inerrorem, indeque leeuta incommoda inducendi alios, ubicunque id bat, five in circo, IIve in caftris, five alibi. Nam nos quidem induci haut facile poffumus, ut in HAMMOND I b) caftra transeamus T qui fufpicari le indicat,quod Apoftolus vocat Galatas worfln?, refpexilfe eum ad Doftores eorum Gnolficbs, qui tunc fal fa dogmata fua limplicium animis horn inum inftillaverint, &, quo facilius ep adrepevent, mag i eis ufi fintartibus 6c veneficiis; atque ad hoc Gnofticorum artibcium deeipiendi magise inanibus fimplices animos adlufille a) Vid. Biblioth. Hiftorico - Pbil-Tbeol. Brem. Cl. VIII* fafc. III* b) Vid. EjKs obferv/ad Gal. III.
. Mi- (^8 ' Meputat Apoflolum, quafi reprehenderet cos hocnomine, qvod faciles (e(e conamodarent iftiusmodi planis'se paterentur eorum veneficia fe ab Apo(lolo Ejusqve do«drina averterc. Qvam HAMMONDI (ententiam,q\mrri tur, disquifjtionemrevocaverit CLERlCUSf^eorernittafub qui uberiorem rei eontroverfe lucem experierit? Nos longiori traclatu perfequi propofitum argumentum non fink temporis rerumque habenda ratio. %. A. () Not. ad HAMMONDI N. T.
HÖGLÅRDE HERR CANDIDATl "/* gidäi af prägt, af ßät, af heder och af lycka.. Snart allas hyertan rorsy merr karlek ännu mer Kan till ßtt ßafveri de öma finnen rycka: Af där[kap och förnuft hvar mänfka tetkn ger. Fn Bailc, en Locke % en Clerc} en B olinhrok och fiera: En Pape, fem fä väl känt aua mänfkors fel, Bevifar alt for klart forkjusning är var del: Som mänfka tänka rätt 3 det gäller mycket mera, Vär Själ med all fin kraft knapt innom ytan hinner^ Forkjusning röjer fig i vära tankars lopp. Men genom Högre Nåd ßtt ändamäl hon vinner Och om fin fällhet far ett vifl och fäkert hopp. s Hon hlifver rätt förnögd..med GUD är hon fåvfonad, Och hsgfta lycka hon dä finner uti fig. Min Vän ditt lärdoms prof for alla hedrar Dig> Och gör Dig välförtjent Din gröna hufvudhonad. A. C. B.