Zw TG? fo> DEISID WMONIA HES10DEA. dlssektatione academtca ILLUSTRATA, Qvam CONS. AMPLISS. ORD. PHILOSOPH. IN REG. A C AD, UPSAL. pr als i de, Mag. JOHANNE FLODERO, Gr^ec. Lit. Prof. Reg. et Ord. PUBLICE proponit Alumnus Regtus Johannes Florell NERICTUS. IN AUDITORIO CAROL. MAJ. DIE VII. DECK MBU. A. MDCCLXXIV. Roris Ante Meridiem Solxtis. UPS ALI ie, Typis Ed mann! anis.
Kongl. Maj\ts 7ro-Tjänare, Ryttmåftaren Vid Kongl. Lif- Regementet Välborne Herren e Herr JONS von HERMANSON Samt Capitainen, Högädle Herren Herr CARL N. ÖHR MAN; Rådmannen > Ud Örebro Adel och Högaktad Herr LARS NORSTEDT» Och Bergsfogden öjver Lerbaks Bergslag Adel och Högaktad Herr CARL E. HASSELSTRÖM Jag velat hierca t s fe an flor lyda' Och offrar Eder deita bfad; få de min nit och vördnad tyda * Jag både lycklig ar och glad*. Mine Herrars Odmjfiknfte tjänare Johannes Feoreeé.
r />. Z).. I. n opere, quoci infcribicur, e^y«n^ott, tradit HHSIODUS prrecepta Oecononaicaj ab Ulis oblervanda, qui, honefta jufraque ratione, rera augere familiärem difcupiunt: quare in ipfö poématis exordio duplicis mentionem facit egtäos, five contentionis & ffcudw, quo, in rebus parandis neceitariis, duci confvevere mortales, altera irapellente ad b>eila, fixas & forenfes lires fectanda, ad honeftos contra alioium labores remulandos permoveate altera. Ut iliam fugeret, hane vero ducem fequereiur, fvadet fratri Perfs. Quo vero magis hoc monitum moveret animura, intexta, v. 42. & fequ. Promethei fabula, docet facilera, quae antea viguiflet, viftus comparandi rationem efle ab irato Numine mortali generi fubdu tara, invectaque in mundum Psndora, humana cimfta raille eile difficukatibus & moleftiis circumfepta. Quibus ifte tranfitus a felicisfimo ad miferrimum flatum fadtus fit gradibus, indicat porro v. 108 & fequ. cxpofitis mundi variis «tatibus^ aurea, argentea, aenea, heroica & ferrea, quam poftremam, faåo velut agraine, irruentia mala omnia nobi- Jitavifle dicuntur, ita quidera, ut humanis flagitiis mo ta Numina, Alans ^ Né/uws, ultimum cum heminibus divortium facere cogerentur, fubeunte in illarum locum matre fcelerum injufticia. Cujus a judicibus inprimis & potentioribus exercitte imaginem in fvaviffima fabula de accipitre & philomela depi&am exhibet v. 202 fequ. Hane excipic. v. 214 longa defcriptio pulcritudinis & pnemiorum jufbtias, ac poenarum, quas injuftitiam comitari folent. Qua defunctus defcriptione, fe ad Judices A con-
m i ö r ^ CaS j 4 I c^jga eonvertit v. 248 eosque ab injufllcia dehortatur, ifto prscipue ufus argumento, quod Sulpove: prcefentes ubique fint, & humana infpiciant negotia. Hinc fequuntur prrecepta varii generis, qua publica, qua privata, de juilttia honeftaque vivendi ratione fequenda, fubjun^is paffim ad id permovcnt.bus apgumentis efftcaciflimis, ad verfum usque 383. Ubi ad prima in adgreditur Geconomice partem expiicandam, qua? in a- gris colendis, aliisque rufticis operibus peragendis occupatur. Qua abfoluta oeconomias partis illius expliracio-, ne, ad aiteram fe confert explanandam viam, qua -ad opes colligendas graflari fvevere mortale*, navigationem loquor, ad quam optatocum fucceilu in fl i tuendem fpesfantia monira deducit ad verfum 654 Ida excipiunt generalia quajdam preecepta oeconomcia de astate viri ac feminae, quando potiftimum, quot annorum, qualemque uxorem, fibi matrimonio jüngere oporteat patremfamilite, & quo infuper modo fe erga amicos gerere debeaf. Agmen denique claudunt regulse a verfu 724 ad v. 760 deduct«, quse nihil ferme, nifi ineptam redolent fjperfbitionem, In hifce explanandis fuperftitiojfis HKS!GDI praeceptis noflra hasc qualiscumque verfabitur opera. ir. Primo orrrnrum, ad rem Oeconomtcarrr rite ordissandam fpeftantibus vrctqutvea-saiv defünftus Poeta facra monet eile puris manibus obennda MjjJfc" TTer, (inquit v. J2 d) sj* r^as Aii cci&c7ict olvov.. Xegrtv mfartoviv., y.r.é'' aåhcis ccsrocvocrciaiv' Res notifiima atque apud omnes pervulgafa eff, eam gentilium animos imbüifle religionem, ut nefas duxerinf, rem adtreftare facram, i»i manus faltim prius abluiflent % unde iilotis vianilnis aliqiiid fitfcißere proverbii loco /
i 5 r ^s3 J 3 L loco de illis frequentari fvevit, qui irreverenter atque imparate ad aliquid accedunt. Ipflus vero ritus illiusexempla adeo frequenter notata exftant in antiquis monimentis, ut a nerrtine non obfervaia efle debeant. Qnum Priaraus apud HOMERUM a), admotis Jovi precibus, felicem voluit rmpetrare aditum ad Achiilem, jubet ancillam Xegaw våocg s7rrvev<tca ctxygcctov -. atque inde Napct/uevos ås KV7reÅÅo\> sås^ocro ti? cchoypio EvXjST evtsirci scis /usaoo egy.ei', A«)Qs ås clvcv Quomodo etiam ÜJyflcs dicit (e precibus Deos aditurum fuifle b }: inquit, vr^ct/uevoe Hgoofuiiv 7ruvrecrai (aects, cl oåv/j.7rov e%&or Quod vero quovis tempore ab ommbus, quaslibet obituris facras partes, faditatum fuifle conflat, id monet HRSIODUS in fpecie obfervandum efle ab illis, qui vinum Diis libaturi effent e'j matutino tempore, quo non minus, ac velpere, quum cubitum ituri eflent,novimus gentiles facris fun&os fuifle, quod Poeta nofter alio ]oco indicat c): aaaots i inquit, år, C7tovåy,(T Bveecn re 'tkclijy.e&åcut H pev or evva&j, *&f orctv (ficics isgcv såsyj Moniti rationem reddit Audor iofe verfu feqtienti.. Ov yccq rclye kåvxjiv, dnonrv^rt ås r dqus. Ubi eo ufurpatur fenfu, quo apud HOME RUM pafiim, pro fupplici precatione, qute etiam propria videtur efle & prima notio, quum a Scriptoribus demum HOMERO recentionbus, ufurpsri coeperit ad deflgnandas imprecationes & diras. Quemadmodum etiam veibum, d^dofuui^ ifli Poetae efl: precor & dgqrvg Sacerdos, quod ipfius (it folemnibus Deos adire precibus Ä 2. III. a) llifid. XXIV. 303, b) Od., XII. 336., c) eg7.^,55/.
«&5 1 a f <^^5 «BS3 J 4 L =2(5=. in. Secondiim monitum, majorem etiam redolens (aperftidonis inanitatem hoc eil: MjjJ" dvt vje'atoio rar^oiujj.hcs, cföos cfj.iym, Avtoc* r',trty ks Jurj, fjtej-mijxhos, IV r' dvlevr» Mwr Iv od«, IktcV c'dä 7r-goßdJrjv ü^rjc^s MyjJ citfoyv/avcose)?' Mctxdgoov toi \uktss eocaciv. Arcanum ex his verbis fenfum, more fuo, elicere nititur JOH. TZETZES. Verba enim otuixs7v & égftv, qu$ lotium mittere notant, exponit de avyna-ixa/ud live confvetudine cum mulieribus. Unde fit, ut cy.i%eiv tsrgmfjifjisvev dvr r\ekla, fit, ex ejus mente, (puvsfös f^j 7to\- A&V ßAfTTovroov awactd^etv ywxt^lv, palam in plurium confpe&u confvetudinem habere cum mulieribus. Et oföos cptxiiv dicitur, ifto interprete, ille, qui ita conlvefcit eum muliere, ut ambiguum fit, utrurn in amore perfeveraturus fit, an amatam deferturus. Cui gemina efl fequentium explicatio verborum: ita enim ille; ccvrccg itttfv Ks Juri, poftquam fol occidit, h, e. in obfcuro, fubmotis arbitris, fxvjr svojm, neque publice, cum (corto quolibet & proftibulo, fxrjt hros ojs, neque privatim eum pellice five concubina, 8%y\oy\s, confvetudinem habeas, TrgoßetJqv i, e. d^dtoos ngj fj. TU7rr]Jdv, ita ut ab a- rnore mox refilias, MriJ'dvroyupvcoSe}?, neque aliud quidquam facias, quod indecorum fit, faxv.d^a>v toi vvwres soctrcri, beati enim vlri efi:, nihil facere, quod turpe fit, etjam fi ejus non confcii fint alii. Sed iftarn expücandi rationem nauci facimus, perlvafiflimum habentes, nullam involucris te$am vericatem rnoralem, fed meram heic proponi fuperfluionem, ex quadam ficlorum reverentia Numinum ortam. Neque tarnen fenfum mihi ad- {ecuti videntur illi, qui, pofita, poft elvlovre», tehe', a =r;- ypv, fverfum 727 dirimunt a fequenti, quafi fénfus e fie *, non Lotium mittendum efie interdiu, fed no&u tantum ab
c&h ] 7 1 $% W J / J W ab occafu foiis ad ejus ortum : Vix enim id fieri pofle videtur. Sed eft hic verus fenfus r ne (lans mirgas obverfos ioli: quin etiam poftquam lol occidic & usque ad orientera, faejavtjfxévos, roecnor eflo hujus, quod nempe diclurus fums pt}t h o Ja5 k. v. A. neque in via, neque extra viam inter eundum mejas, fur/ cc.7rcyv/uvoe&e}s; fc é^wnjs, neque, ii mingere veiis noclu, lubtravis veflibus, nudes partes tegendas. Videlicet Veteres Grteci Romanique ignorarunt ufum eorum, quae hodie vocamus femornlia, longioribus ac fluentibus palliis te ti$ unde fiebat, ut, fi negiigentius incederent aut fe«derent, membra nudarentur, qua? honefte nominari non poflunt; Sic hoc nomine notatur, o äygomos a THFO- PHRASTO, ()uad ctvotßeßäyifjihos olvoo t ycvccres xasi^ctvsy a>~;e rcc yvfavoi avrä (pcilvsojccj, F.C o ßdsKvqcs dicitur ab eo* dem, avcccvgttf.evos' oy^ulto cä^olov. Itaque vehcam exo~ neraturi non necefle habebant pudendas partes retegefe, fed flexis genibus in taios dem i r te bänt? clunes^ ita ut in ferior pars pal!ii dilata-retur. Atque ideo dicit heic HE- SJODUS minus eile decorurn, aut reverentiae, qua? Diis debeatur, conveniens, cc7icyvfxva> evtcc åqetv. Non decet, inquit primumobverfura Soli & ftantem, fubtraclis ve flibus, ita ut pudenda retegantur, lotium mittere, adverfatur enirtv hoc ieverentise, q ute exhibenda eft Soli-, religiolo cultu profequendo: neque nocfurno, inquit porro, tempore, vel inter arnbulandum, vel ftantem nudare fas eft membrg tegenda; narn vvxres score tv faukccqoov, voftes fint Deorum, ds tots, inquit re le ad hunc locum PROCLUS, poch t~ot ejrtcpuvetav Sflcov ytvephoov, utpote quiltll tunc maximc D/i adpareant. Ea enim invaluerat inter genti'es opinio, noclurno tempore, quum tacuere mortalia & profan i procul funt, confvevifle Deos, fuis reiidtis fedibus, oberrare in terra & humana infpicere opera* ut Statins loquituf d): - Sttb d) Silv» L, /. carm» L
^ J o K w Sub notte filenti ierrena placent Quurn Superis Quum ergo, ob reverentiam Diis exhibendam, fas non fit vel dantem vel procedentem, (ubtradis vedibus, mejere nofhi vel interdiu, dicit Poéta Bsiov clvfycc eu ScToe tfe7tvvfjihcc, divinum virum pnidentem : ed cnim 7rs- 7rvvjAtm eldois idem ac 7wvtqsJ. a Tivvfxoity unde perf. 7ié7rwfioci, iapio, intelligo ; virum dicit prudeotem, qui debi torn Diis exhibere honorem didicit, $ t&pevov, aut fedentem,?] 57?A«V#vt# 7tqls tc7%qv svsgyjcs ccvatjs, aut accedentem ad parietem cauite, quod natura requirat facere fveville. IV* ulåolcc yovvj 7? 7roiAa,yy.évc ev^o&ev 01K8. E fa7itkct^ov 7TCt(jCC(potlVS{X V, osaa' ccasxscxiy Iterum heic mihi ineptire videtur TZETZES: ita e- nim explicat monrtum hoc, quafi vetaret auäor rem habere cum uxore in sdibus palam, domedicis infpicientibus. Verum idum fenfum hautquaquam mihi admittere pode videntur verba Grasca, quas paucis explanavide juvabit. Tovr, notat genituram, hinc dicit HO- MERUS e) 7.rctltiw yovvi syh^toct, quod idem ed, ac fl dixidet, Ttcuhs 8n r\axv ccvra> ysyewyjfxhot, liberi uon ipfi nati erant. Ed ergo yovrj 7TS7ruhoty^svos, exponente MO- SCHOPULO, octro f^l^sccs fjisixokvrr^hos. Idiusmodi homo, inquit HESIODUS, qui a concubitu recens ed, non de* bet l(a7iehc&öcv h'iv] 7roi(>ci<pcc,!veiv ctüoioc, prope ad focum accedendo odendere pudenda. E<?/«enim idem ed, ac h%c6qcc focus; hinc formatum ed nomen Veßa, ut ab is- vis, ab e<t7régcc vefperuy ab rjg Ver. Ceterum vero ad hlccv, velfocuna in aedibus, colebantur Dii penates, atque adeo erat ilia tamquam ara domeftica, in qua quotidie liba- tio-. ) maß. XXIV JiJ. *" ~
1 r> T <^^3 «as» J 9 L ^S3 tiones fiebant, ut PROCLUS ad. h. 1. diciq ß«juoV ya^, inquit, ugij aunj t< v S^cwv, xa^fae^ivuv Svaiav y^f omov- Sav vmo^o~/f\. Id ergo yult HESIODUS, rov memuåayjuivov ycvrj, qui liberis procreandis operam dedit, non debere sd 'fociim, five aram domeflicam, accedere, Diis penatibus facrificatururr», nifi luflrato prius corpore. Quero morem non a Gnecis tantum, fed Romanis etiam frequentatuni fuifle conftat: SVETONIUS /) enim memorat A t i a m, quum in fomnio vidiflet draconem ad fe irrepfide, expergejaelam Je, quafi a conciibitu mariti, purificajfe, prius quam Solemni Apoliinis Sacro intereflet.. V. MriP dm o $va(pyi^oio rd(p8 dmovo~rjcrc&vrc6 Emegfxoiiveiv yevevjv fadaa' dsavooraov dmo dcciroe, Quum rdcpoe heic opponatur rrj rwv d^avocroov <5oc;t), mamfeftum eft ra<p8 nomine, non tam defignari fepulcrum, quam epuias funebres, qua?, foiutis juftis, celebrari confyeverunt. Vocantur illas msfßstmvov, ut POLLUX exponit: trefihimvov, inquit, Keyerai r\ im) rols dmosavgaiv hloovis, Quo fenfu id vocabulum ufurpat LUCIANÜS g): poftquam enim varios a variis gentibus frequentatos funébres ritus Hetmvov enumeravit, addit: im wart rérots ro jj ycjjf mdqeiaiv o\ m^cafeovres, mef* Kotf rés yovkas ma^ay.v^rgvrat T8 rfa svrtjxoros, i. e. fttper ifla omnia celebratur mefsei" trvov, convivium funebre, cui interflint cognati Of confolantur parentes]defunsh. Et Hegejander, Poéta, apud ATHENÄUM b), ita loquentem inducit coquum : Oruv iv mepiftkimvco rvy^dvoo hotxovw Y.mdv rayyf etåaxriv ix rtfe ixcpogds i. e. quando forte miniflro in jimebri coena, quum celerrimc ex funere redierint, Tale mefoeimvov celebrarunt Trojani poft funera Hecloris, de quo ita HOMERUS /). Xkvocvres cls ro c ripa, ma,åiv xlev' avrdg smetroe, B /) fit. Aug. c. 94. g) mefi mhsgs p. 333. b) Deipn Lib. FIL i) IL XXIV,; Sot. Eu
c & "1 to f J 1U L ^S3 Ev (Tvvccystqojjisvct, dalvvvr epivvcsa ou7ra AoofJUElV SV 7TgiafJOtO i. e. adgefto tumulo, rcdierunt, f deinde congregati epulati funt fplendidum epuhim in adibus Priami. Quibus Poeta haec fubjungit verba. Els d!y cifapisvrov tcl(lev Évrcfcs Inncöoc^jcio Ubi rclpcs idem notat ac Latioorum funus, five totum funebrem adparatum. Alioquin vero in fpecie ufurpatur pro funebribus epulis : ut in hifce HOMERI verbis k). ocvrccg o ro7n rdc(pcv fj.8vceiv.ea doctw Lefquitur hcic de epulis ab Achille inftitutis poflt folemnem Grtecorum ludum in funere Pstrocli. Quum vero tunc juffca non perloluta efient Patroclo, obférvat ad hunc locum rede EUSTATHIUS, ra(pov non in fpecie notare ro fj.srd ro rcttfirjvxi riva ns^'ibsinvcv, ciåå ccnåds ro en) vevgoo. Huic opponitur ab HESIODO q t v ubavdrojv $oäs, quo nomine notantur Convivia, in fepris Deörum fblemnibus, peradis facrificiis, ceiebrari foiita. Ab his, non vero a feralibus epulis, redeuntes oportet o-?re/ofjxiveiv ysverv, Scilicet mali ominis putabatur efle, fi quis, a funtré redox, rem haberet cum uxore; forte, qüia credebant ex?fto concubitu procreatos liberos, non futuros efle vitales* vel ut TZETZES arguroentatur, quia rc&rci eloo^anv cl nou^ss ylvedioci, cncloi avrcov o; nccrsges ev rvj voiraßoxv roov megfjaroov slcri} sv avvd'gcpnci^cvr^y nareptov ylvovrai cvvtypancldcvres tralies.. VF. 77or ccsvclocv 7teretuoov xocåhlggocv vooog TI o aal trepcicv, irglv y evjtr,, 7ådv es vaxa gés&gm Xe7gces Vi\pdjuevos noav^pclrco vilan Åevva. Credi 'ere gentiles, omnem aquarum naturam efle facrara, ds rgctfnftov ävfynwyjv rdv (pwecov, ut PRO CLUS ad h. 1. dicitquod ad nutrimentum atque incre> k) il xxiii; sjr.
~i t 7 r sr». J * * L cremeneum rerum confert. Qaam etiam fuire rationem puto, cur juvenes, quum prima ingrederentur pubertatis fpatia, detonfos capiilos fluviis confecrarent. Hane de divinitafe fluviorum opinionem auxit perennis aqua«rum ftuxus, quo PROCLUS & MOSCHOPULUS dicunt, creditum fuiüe tes 7;otetij.es fuifts7(boc; r>]v dvsxxe'mtcv ts>v soov åcrluv, atque ideo ipfis prspofuerunc Seiccs Swctpets, quas vel generali vocabulo voeaverunt Noeßoes, 0,710 tmv vciurirccv, ut. PORPHYRIUS exponit /): NuuCpcts, inquit, VT ^ I * r»vi C T\ / '» \ * Neu cts Ktyoy.sv, rets roov voctroov 7rgcezoj(Tcts ovvct/j.eis j vel m fpecie vor<xfikets five e7rt7rotcc(x$cts: uti fontibus pracportae divinitates vocantur x%v\as, ab HOMERO m) yv/x(potf K$rivc6iezi. Id genus Nymphis dicit HESIODUS preces eile admovendas, converfis ad fluenta oculis, purgatisque limpida aqua manibus, prius quam ipfarum territo rium tranfeatur. Si enim quis, inquic porro, fluvium tranfierit, xccxortin yß^pes mmtos, ex contumaci malitia neg'iigens manus abluere, debitumque honorem pracfidentibys Nymphis exhibere, iili fuccenfent Dil & da. mna dant in porerum. Etjam hoc monitum ad lenrim allegoricura träbit TZETZES: dicit enim, dhotov norccfjiov po(ie vel defignare ywetuet xc&sotgccv ftam vpy vcpufuov, ca- legitimisque nuptiis junram alieuif uxorem, vel uvfyus oigyovras) viros prineipes. Ex priori explicatione erit fenfus praeeepti hujus: non efle rem cum uxore habendara, nifi poft preces & vota. Sin porerior exportio magis] placeac,-hunc habebis fenfum: Qui fe po~ tentioribus in lervitutem addicit, fi mores non conveniant, iili Dii indignabuntur, hoc er, fortunam experktur übi adverfam» Sed irte lunt merac nugte.. VII. z M*j<T cc7to wevrc^oio, SSMV h) $ocm SctXeiY} A vov e/710 %Ao^3 Tctfjeiv cc&covi odrjgtp v Ab ogos, ramus, funt Compo fitaao^, qui in duos, B 2 TglOl) De antro Nympb. m) Od. XVIL 2fo.
csqa 1 T f> f A J 1 *> t rqle^es, qui in tres, rrr^c^oe, qui in quattuor, Tterdogoe vei 7TévTogcs, qui in quinque ramos fpargitur. Heic manifeftum efr, fenfu Metaphorico, manum vocari rckvro^ov. tlévto&v, inquit PROCLUS, lochet rrjv %s7gcc> ras cwtuå&sc&s shcz&v: manus voeatu-r 7jwto cs, quia in quinque ramos, i. e.^digitos, divila ieu fifia eft. Ifti manuum hnbent & ccvcv & cogov. Åvov ciicitur, exponente PRO- CLO, ro clv.qov ra cvvyce, extrema nngvis pars, qua; fic* ca eft & fenfu deflituta : contra ca vero ro raqy^cs roov c-yvyjov) quod carnofum eft lub ungvibus, eodem inter prets, vocatur %A&gdv, quafi dicas, viride, tenerim & tjiolle, Siccum e viridi refecare non oportet eu&om ovo>1^00, ferro b. e. eultro vei fplendenti vel acuto. Nam citto ra dt/beiv, ufere, incenaere, deduftum nomen ca'bm, notat proprie ardentem, flagrantem, five xmvsmcv, comburendi vim habencem. Unde metaphorico o-tändes vocatur k;&ccv} vel quod Ferrum politum, ignis inftar ardentis, fplendet, vel quia eft ryyrtyos, feeandi vim habens, dufla, ut MOSCHOPULUS ait, fignificationis ratione dmo rtisxccv* ziv.yy ra irvfcs heqyelocs, a vi coroburendi, qua; in igne eld. jam vero, ut rudis plebs in quibusdam patria; provinciis adbuc obfervat qutedarn anilia & fuperftitrofa, dum ungves refecant, e. g. quod non facile abjiciunt ungvium iegmina, fed ea vel condita fervant vel comburunt; quod poft refedtionem, ominis avertendi caufta, eultro ducunt in manu (Ignum crucis &c. ita non roinori fuper* ftitione confhctaci vklentur GfcTci antiquiores. Irreligiogiofum forte & infauftum putjabatur efte, quod heic HE. SIOUUS vetat, in florentibus Deornm conviis, ungves fecare. MOSCHOPULUS & PROCLUS fuperfti'tionis illius rationem repetunt a religione: dicunt enim, illam ungvium refefhonenn efle quandam vsk^oociv r v iv riytv woqlcov, Refecare autem & quaft enecare aliquid in vivo corpore non convenire ajunt in conviviis Deorum, qui reternam & immortalem vitam vivunt. Nifi dicere
!! ( 13 ( II re forte magis placeat, nihil heic pnecipi aliud, nifi quod decori regulas ivadeant; prius nempe, quam quis ad (olemnes & facras epulas accedat, eile domi corpus mundandum, nec inter epulandum, haud fine Ipedfancium faftidio & negle&u venerationis ifti debitae folemnitati, fordes efte deponendas. ; VIID 7TsJT1 olvo%c9]v rtbs/uev y.pyjrypoc VTTSPSSV r-r ' lltvcvtoov v cact] v yocg s S7i > ~ - avroo fuc^cc TaTvttTcci. ' Duplex heic nominatur vafis genus, cujus ufus erat in conviviis, y^wryq & clvc%cy. a negavvva ye\ y.e- (pdvwjut, mifceo, dedu&um vocabulum, erat vas, in quo vinum mifcebatur. Quam etymologiam confirmant pernaulci in HOMERI leriptis occurrentes loquendi modi: ut quum dicit ojt Kgqrtjgi: de o7yov Mfoyov - - Vinum in crntere mifcebant. I Et alio loco ita adloquitur Achilles Patroclum»!>) "Mel^ovu $'4 y^ry^cc, ute, husism, Zooporeqcv C'fc' ysgcciqs, 7lots hrwcv ty.cc^oj, i. e. Majorem nunc eratercm, Menoetii fili, adpone, meracip.sqne mijce, poculumque para unieuique. Ex quo loco difeimus, vgtjttjgcc fuifle vss capacius, in quo aqua mifluia vinum, in communem convivarum ufum, adpofitum fuerit ; at &7iots fuifle minus vafculum, in quod ex cra» tere hauflum vinum fingulis convivis datum fit, Quod vero ad alterum vocabulum dvc^oy attinet, exponunt id Lexicographi per trullam vel ureeolum, h. e. Vas, ex quo vinum hauritur. Sed malim ego dicere, olvo%oyvy ab otvos & %<?«, fundo, eile inflrurnentum illud, quo vi num hauritur cx cratere: idque prseunte POLLUCE in Onornailico: dyye7cv, inquit, 00 d^verou mos, Aéyeroci dqvtyp ^ oho%cy. Hinc adripuerunt Graci interpretes, B 3 Pro 0) IL III. 270. p, IL IX 202, _ i
c! j "i t a r J *4 L %? PROCLUS eumque fecutus MOSCHOPULUS, occafionem, myftice explicandi hoc praeceptum: dixerunt autem, quum Kgccriif vas fuerit in communem convivarum ulum adpofitum, hunc efle fenfum: ne prceferas privatum eommuni, perinde enim hoc föret, ac fi quis vellet erateri fuperponere o\vo%cyiv. Verum non eflé videtur, cur ad fenfum myfticura confugiamus; nihil enim prohibet, quominus hoc Poétas monituro, a?que ac cetera, qure heic congeruntur, continere mera fuperflitiofa dehria, atque dicarnus fimpiiciter, vetareillum, ne epiis infirumentum héuftorium ponat fuper craterem. Quo modo novimus id genus luperftidones fimplicis turbes animos etjam in patria noflra occupavifle. Sic mali putatur omi nis efle, (i in menfa adpareat inverfus panis, auf eultri de-» cuflatim jaceant. &c.. IX. MrjSs Sofjiov 7Toioov dvs7ti j=;ov nxraheitfeiv, Mf{ rot l(pc(p[/åv/] Kgoofo' Ac&xégv oc KO^OOVY] ' Hoc etiam pra^ceptum ad fenlum moralem trahunt Gfarci interpretes, PROCLUS, MOSCHOPULUS & TZETZES: <k quidem duplicem inde fenium erui poite ajunt. Prinaum dicunt crocitum cornicis efle flgnum adventantis hiemis, afque adeo indicatum his verbis voluifle Poétam, ante hiemen perficiendas efle eedes, ne ingruens frigus te lo carentes opprimat. Deinde garrulas inquiunt cormces efle fymbolum maledicorum hominum, qui obtreciandi occafionem undique captanfes, irrifuri (unt, fl imperfeåum jediflcium fint confpeåuri. Sed vero quxlita eflé ifla interpretamenta perlvafiflimum habeo, meramque etjam hoc monituna redolere (uperftitionem. Conflat enim cornicem inaulpicatiflimamavero habitam fuifle, & fl tefto infldens illa crocitaret, aliquid mali porrendi cediurn Domino crditum efle. Quid ergo obflat, quominus dieamus, eam etiam inter Veteres Graecos regnafle fuperflitionem, ut crediderint maxime fuifle inaufpicatur», fl im-
^" 3 T t r T J 15 L ^ imperfecias fectoque carentes cedes frequentaret garrul que crocitu impleret. Domus imperfecta vocatur heic dve-nl^eos, a jréooy rado, polio;; ut dvevl^os propriefit radendo & fcalpendo non perpolitus, hoceft, in genere, imperfeftus. Cornix vero a Latinis vocatur garrula, & a Gra?cis Acikéfvgu, a åc&kcc, ftrideo,unde formantur alia verbaidem liotantia,. A«xå» & Ac&kefiugar, atque hincefta«k%u<?«.,. X. Mn? C67T0 %V7$07r6$OOV 0CVe7tIggSKTöOV dvexovroc EoDsiv, /utfåe Aoe<Bocr ~E7Ts) rous evt 7rcivrj. XvT$o7T8e proprie dicebatur foculus, five ftxus five mobilis, qui carbonibus implebatur, & cui ollce imponebantur: vocantur alias iftiusmodi foculi Aucrxva & «V- SgotxfOi. At in hoc loco lunt %vt o7ro$es awex-jexikac ipfe Xvr^ott h. e. ollae., Quod vero ad vocabulum, dvrnlfåsx* tcsj attinet, deducitur illud cctto r.fc quod, quuro. in 'genere fit facere, in fpecie tarnen ufurpatur pro facra facere: atque ideo eft uven^e-nros, non, facfis facrificiis vel libationibus, dedicatus. Ut ergo inteiligatur, quo fpecfet monitum hoc, obfervandum eft, non confvevifte Veteres, qui religiofi volebanc efie, uti vafis ad cibum po* tumque capiendum, nifi luftrata prins eftent, facta ex: illis in Deorum honorem libatione. Sunt ergo %or^ovö- JW ccvexlgfatci, ollae, ex quibus nihil fir facrificatum aut libatum IDiis, non libationibus dicatae Diis & luftratar. Ut adeo fenfus hic fit: non oportet te furatum ex alla cibum edere prius quam ände quidqam decerpferis at que D?is libaveris, ut ifto ritu ciho benedicatur. Quod vero in cibo fumendo obfervatum fuit, id etiam in lävacris ufurpabatur; etjam illa paragebantur pra-miffa dedicatione, h e prius quam fe lavabant, adfpergebant Ca put atque humeros aqua ex patina haufla r atque ideo addit Auftor, //rf Åce&cci, neque oportet (e abluere, nempe dr, c yjur^cttciocv dve7rip^y-toc'v; nam ttcivy] evt, pro, eve?i, y&f rots pro, helvois, poena etiam in bis eft : qui id fecerint» non effugient poenam, tamquam irreligiofi. m*
0b r T< r <^0, ^s3 L 10 L <35». XI. läyj^ in tckivyrotcri msl&iv, é ydg ccpeivov, Yloc7$cc $ooo<lekotrcuov, or dvs dvy\voqoo nots! (k)oo$sy.dfjty\vcv k. t, A. ÅyJvvjTOY, cx)7to T8 xivstv, movere, fignificct & iliud, quod ea eft natura, ut moveri non poffit, & iliud, quod per le ges & jnra non tas -eft movere» Qui ad priorem refpiciunt notionem, intelligunt uxivrjr# nomine taxa viva, vel faxea fediiia, quibus pueros imponere vetat, for te quum crederet, faluti id noxinm effe, fen (im in corpora fe infinuante naturali faxorum hujusmodi frigore- Graeci interpretes ad pofteriorein illam T8 C6KtVVjT8 notionem refpicientes, qua id vocatur ocxjvtjtov, quoxl nefas (it movere, referant verba h.tc ad fepulcra, qua? oiktvvjru fuerint, quod lege landtum effet, ne quis violaret aut effoderet bufta defunftorum. ti t vero ratio conftaret, cur puerum, duodecim annos ve! men fes natum, fepulcris imponere vetet, addunt, fymboiice id e(te explicandum, atque doceri, puerum ^voo^snotrc&7cv non oportere fuper non movendis federe, b» e. non debere effe immotum, fed fe exercere ad maturius confequendum & menris & corporis robur: neque oportere puerum ouoo$sy.dfav\vqv 271 ccy,ivy]tci, h. e. etjam id aeratis puerum movere fe debere, quum tempus tunc. fit, quo pedibus uti incipiat. AI ii contra, quibus HEIN- SIUS prsuit, quum non videant rationem, cur ro KciSrlZecdixi in dnivrjrotff referat-ur tantum ad pueros duodecim annos aut menfes natos, quum fi dylvrj' rov explicetur de faxeo fedili, non magis pueris, qui id aetatis funt, infalubre fit fuper illis federe, quam quibuscunque a 1 i i s: & fi ccyjvtftqv referatur ad fepulcra, etiam, ex Graecorum fuperftirione, nefas fuerir, fuper illis federe non pueris magis, quam aliis, fufpicati funt iricuria Librariornm [efte verfns hofce tranfpofitos, atque verfum 750 per fe abiolvere fententiam, cujus hic fenfus Ht; nefedeas fuper fepulcris, quae, ex Veterum inftituto, funt ccyjvvjrcty 8 yccq ccfteivov,pofito comparativo loco pofitivi, non enim melius, h.e-non bonum aut commodum hoc eft, propter Numinum vindiclam, expetituram in illos, qui bufta violaverint. Hoc inonitum excipereajunt aliud, quod non incipiat a verfu proxime fequenti, fed a verfu 75yvvUiyi'M kxrqoo ygooc (ptti&gvvst&cci, quem deinceps fequantur bini verfus 751 qui in vul garis editionibus transpofiti fint. Certe fatendum eft, fenfus perfpicuitati fic ptirne fore confultum, & lubentiflime iftam leöionem ii ampleöeremur, quidem fas föret, pro lubitu refingere veterum verba auclorum, contra Codicnm omnium confenfum» Sofi Deo Gloria.