PREKÜGATIVA VIKTUI1S CHRISTIAN«P R ie NATUR ALL

Transkript

1 <5 Q D. D. DISSERTATIO A CÅ DEM ICA DE PREKÜGATIVA VIKTUI1S CHRISTIAN«P R ie NATUR ALL QUAM CONSENSU AMPLISS. ORDINlS PHILOSOPHICI IN ILLUSTRI. ACAD. UPSALIENSI, SUB AUSPICIO AUGUST. ANTON. BOUDR1E, Phil. Prof. reg. et extraord. PUBLICO EXAMINI SUBMITTIT OLAVUS MART. NORENIUS, STIFENDARIUS REGIUS, westr080thn1ens1s. in audit. gustav. majori, die xv julii, mdcclxxx. Horis a. m, folitis, upsali^e, typis direct. joh. edman.

2 O, VIR GENEROSO Ac NOBILISSIMO DNO CAROLO FRfDR. MALMERFELDT. TÜRMTE EQUITUM PRiEFECTO VIR Oy ÄMPLISSIMO NOBILISSIMOQUE DNO ADOLPHQ ULD. CEDERBORG, OFFICINARUM FERREARUM PÖSSESSORI; PATRONIS AC PROMOTORIBUS SUMMA ÄNIMII VENERATIONE: ffitatem COLENDIS SA CR U Ml

3 FlRO, Maxime Reverendo ac Celeberrimo S. S. Theologie DOCTORI, D:no petro högström, PASTORI Eccleiise Skellefrenfis Meritiffimo, & vicini Contrarius PR./EPOS1TO Gravilfimo, Patrono longe faventiffimoj nec non Viris admodum Revcrendis atque Praeclariffimis, D:no Mag. CAROLO NORTMAN, PASTORI in Bygdeå Vigilantiffimo; jtemqne, Viris F'iirimum Reverendis D:o JOHANN I MELLIN, PASTORI in Löfinger' Dignillimof & Clariflimis D:no HAQU1NO MELLIN,, H^GGMARK,o Gomminiftro in Skellefta Comrniniftro in Bygdeå Laudatiffimo j Fidelißimo; Evergetis & Fautoribus ad eineres usque reverenter colendis. D:no MARTINO j/^/j unuscuhm hoc Jevidenß, ceu venerabandi gratißimique anitni perem, monitmentum cum omnigena felicitatis voto vclüi j5 dehui, permatifurus, dum vivero, ardentißimo, facratut Nominum Veftrorum, fuis inclitorum titulis - > cultor liumillimus' arque indefefliis OLAVUS M. NORENIUS,.

4 HERR RÅDMANNEN I UPS AL-A,. Adle och Högaktade Herren, JOHAN MARTELEUR; famt Herrar Råd-och Handelsmannen, Herr SAMUEL DEGERMAN i Pitheå, Herr MÅRTEN GRAHN i Umeå, Herr OLOF TEGMAN i Umeå. t-i der, Mine Herrar och Vålgärnings - Man, upoffrac detta lilla Academifka arbe-te, fafom ett befländigt vedermäle af min innerliga tackjamhet och den oföränderliga vörd nad, hvarmed jag intill mit ytterfta framhärdar at lefva Mine Herrars odfrfukafte tjensre OLOF M. NORENIUS.

5 *tfx* jfyv *a V J$ ^ jfyr ^ ^ ^ i- vira, iummarn dignitatem atque au&oritatern mirandam mnüit. Om nia alia falla funt & Virtutis vocabulum insximam profefto, divinamque incerta, caduca, mobilia: virtus eft una altiftimis defixa radicibus, qua? nuraquam ulla vi labefa&ari poteft, numquarn diraoveri loco. Virtus in tempeftate Isva eft immobilis & quieta, lucet in tenebris, lplendetque pec fé femper, neque alienis uraquam fordibus obfolefcit. Virtus nulii prsclufa eft, omnibus paret, oranes adraittit, omnes invitat ingenuos, libertinos, lervos, exlu* les; non eligit dom um aut cenlum, löd modo horaine contenta eft. Hinc qui virtutis pulcritudine incenlus efi, omnesque vires ad eara non cognolcendam rnodo, ied &exercendam, excolendara, propugnandara conferre (lu det, ei orania Gracchorum, Camiilorura, & omriiura hominura ornamenta fordent, atque adeo omnis unice navanda eft opera, ut lumroo opifici fuo, Deo O. M, quadam natura? firailitudine & cornraunione devinciatur, utpoce qui vita? curfum ea fimplicitate, fine hypocnfi, ea finceritate, fine fimulatione, ea fanåitate fine fuco, eo veritatisftudio, fine fraude, transigit, ut juftus non imraerito fit appellandus. Nos autem homunciones ti lumus, qui longe tarnen ablumus a veriffima peife tiflimaque virtute, taraetfi aliquara ejus partera confequi cupiamus, Eft enira virtus, qua? corrupta? noftra? natura? vi ribus acquiritur, in quam plurirais manca mutiiaque; il la autern, quam gratia? Divinae oeconomia, in lacro Co dice patcfaåa, hominibus, qui Chrifto nomen dedere, A in-/

6 %< ) 2 V mr rnflillat ingeneratque, mulris, ne dicam immenfis, anteceliit parafangis, Quocirca opers pretium duxi, dé Prä rogativa virtutis Chrtßumapra' naturali, quantum rei familiaris ingemique tcneiis facuitates peimiferunt, paucula coromentari. Tuum autem erit, L. B., mitiorime fublevare cenfura«,,. Virtus^ generati m fpe&ata, efl bahitus asiiones noftras adprajcriptum Legis componendi. a) Etquoniam habifus acquiritur excercitio h. e. a&uurn homogeneorura crebriore repetitione; idcirco quo plures quis aäiones, voluntati Divins convcnientes, edit, eo majorem Tibi habitum acquirit, & quo major eft babitus,eo perfertior e- vadit virtus. Unde genefin virtutis faciie eruere pofturnus. Scilicet primo oritur voluntatis Divinas reprsfen. tatio, tum oble&atio, poftea exfecutio, hinc rcpetitio, mox confvetudo, & tandem quafi neceffitas. Facilius autem procedit a&us in genefi vitiorum. Niroirum occafione oblata, recurrit motivum fenfuale, quod olim nos ad agendum impuierat; & quoniam hoc nobis fami, liare efl, ad id non adeo refleäimus, fed voluptas illa fenfualis nos quavis vice expeditiores reddit in aflionis exfecutione». Et fie ex improvifo habkus & con fvetudo confrahitur, quam exuere & penicus defvefcere poflea dificillimum erit.. Etenim, in fervitute morali, peccare dulce reputatur, fi ipfum peccandi a&um refpexeris j licet voluptas inde oriunda non fit nifi fluxa, & femper degeneret in taedia gravifhraa b). Sicut autem contraria juxta fe pofita magis elucefcunt, ita dum jam ad virtutem proprius contemplandam revertimur, faciie coma). Cjr. llluflris IVolfii Philojopb. PraElic. Univerl, part. I. 55/. [eqq. b). Cjr. Di(Jert. de viyopia tnentis moralip ful aujpicio Celeb.. Pvafidis mei, habit.. Up[alia

7 ,<g& % 2 f cas3 J o K comperimus, eandem tanto majore in agendo gaudere conftantia & perperuitate, quanco crebriore exercitio & utu firmatur. Unde non modo patet, virtutem in nul luni cadere pofie (ubjeclum, in quod non cadit promtitudo acquirendi fibi per adus liberos, crebro repetitos, talera voiuntaris habitum: verum etjam re&e oranino Stoicos oiim virtutem per conflantem perpetuam voluntütem% & Pythagorasos per vim &robur animi definivifie. c). HL Pofiquam fic quam breviflime explicuimus, in quo virtus, generatim fipedata, confiftac; proximum nunc efi, ut natura & indoles virtutis naturalis pariter ac Cbriftiance diftinde enodateque exponatur, Jndeque prarogativa bujus prx illa eruatur. Quod ad virtutem naturalem ad* tinet, qua? jara in antecellum conilderanda venit ; iuam comrnuniter nuncupant habitum ad tenorem legis natura- Iis aeliones conjormandivi motivorum, ab adtribucis Di* vinis defuontorum, quatenus luraine rationis innotelcant. Quare cum in omni virtute requiratur habitus voiuntatis idcirco talis impetus ahquando facien-; ptona? & facilis : di id, quod legi narutali convenit, qui mox iterum cel lag nomine virtutis dignus non efi:. Quamdiu enim Ul la adhuc remanet pravse voluntatis inclinatio, quam non rationis ductu, ut clavum clavo, pelht homo, tamdiu lerum non efi in in eo virtutis ftudiuns. Unde etjam prydare prorfus S. Bernhardus hunc in modum dixir: non poteft virtus cum vitiis pariter crefcere. Ergo ut illa vigeat, ißa crefcere non finantur. Tolle fuperfiua, & falubria Jurgent. Ijtilitati accedit, quidquid cupiditati de ntis. Demus operam putationi, putetur cupiditas, ut virtus roboretur, d) Per poenas voluntas ipia non emendatur,déd A 2 quic ) Vid Scbeidii Etbic. Philo/oph d) vid\ Scheid Etbic. Philofopb.. 327, fieqq.

8 \ A ( ^js3 ) 4 v w, affeftuumque quidam faleem ejus motus retinentur, ne in aftus externos erumpant atque extra oleas penifus divagencur. jam autem virfus ex habitu voluntatis, b. e. ex voluntate, legi Divin# in omnibus confentanea, proficifci debet. Quare etjam qui pravam cupiditatem fola poenarum repraefentatione fuperare annititur, håud parum a virtuce alienus eft. In omni.acquifitione ejusmodi habitus melioris pugna eft, fl non fémper cum vitiis contrariis, profe&o tarnen cum torpore, quo horoines natura fua corrupci funt roilere. Ouae veritas ex earum eft numeroqn# fentiri poftunt facile ab uno quolibet, qui ie? riuro vitam fuam emendandi confilium (ecum iniit. Pugnandum quoque cum omnibus inordinatis animi modbus, inftar gigantum elatls, omnibusque. furbulends affe&uum illecebris & jaiftationihus, fub rationis imperium, veluti fub unara myconem, redigendis. Quacndiu enim voluntas noftra eft #gra, h. e- fenfuum, imagioationis, quafi imperio fuhjacet, adeo ut altentia emnium maxime trahatur in obje^tum, quo fen(us oiirn titillavit excitavitque appetitum fenfitivum & affe* iusj tum propofiti noftrij prajceptorumque, quibus ve«ram & diftinbtam de rebus cognitionem comparare Ji= cet, non recordamur, nec ad illa, quas noftri fuerant officii, adtendimus. Atque hinc tanta exfurgit malorum caterva, qua? multiplici rnodo nos conftringif, & tandem in barathrum infelicitatis detrudit. In Pathologia Echica inculcari folent remedia, quibus appetitus fenfitivi, indequp redundantes animi motus vehementiores, inträ orbiiam rationis cohibeantur, ne, clauftris quafi fra fis, pro lubitu proruant fummaque imis mifceant. Sunt autem illa, quae communiter exliiberi folent, partim pra' [érvantia, quibus cavemus, ne motus inordinati furgant, fed in herba prima fuffocentur, partim fanantia, quibus appetitui fenfitivo affe&uique jam coorto medela afferatur5;

9 \ J ( sfis ofå J 3 \ 1 tur, vel ad ufum accommodando tritam iliam medicörum regulara, ut contraria comrarii? expellantur, vei et* jam aliorfum decerminando excitacum modum exftantiorera, quando res ab arfe$u. alienas cogitamus;e) At vero Tunt hare duntaxat remedia neceoitatis, ubt vera k conftanti ufu foecunda parari e vefbgio non podunt. Ecenim praeftantiffiroum, quod in circulo Philoiophico exbibcii potent, re medium, efi: diftinåior rei, ob quam commoveraur, confideratio, ut tranquiilentur affe tus? quam priroum pugna oritur inter appetätum fenfitivum ^rationalem* Hinc qooniam affeftuum objedla, diftinåius expenia, adparent alterata, omnemque cornponunt affedtum: idcirco in praxi morali, h. e. in virtute. na tural! rite acquirenda confervandaque, appetitus fenfitivus quoque reducendus eft ad concordiana cum appetitu rationaii, 'quse quo major fuerit, eo majore etjani ardore animurn accéndit. Nihp enim obftat, quo mi nus fenfualis voiuptas eds queat innocua & com ratio» nali harmonica, afle&usque, rationis du&u & aulpicio,; ita poflint dirigi ac gubernari, ut, iisdem calcar adden tibus, ex intentions fummi Opificis Numinisque Divi ni, omnibus tam anirote, quam corporis viribus connita» mur ad veram felicitatem adipiföendam, f). IV. Progredimur jam ad virtutem Chrißianam quoque eontemplandam, qua? pari etjaro modo conftftit in habitu componendi actione$ ad normam voluntatis Divince, fed divinitus in Sacro Codice patefaåam, vi mötivorum, quae ex falutifera?, quam humanogeneri contigiffe novimus, redemtionis opere defumuntur. A 3 Ifte autem häbitus, quem Theoe) Gentzhenii TraB. Eth. Phyf, de ajfebibus humanis, Part. GeneraL Cap. j*. f) Confr. DiJJertat. de ViBoria Morali, jub Aufpicio Celeb. Praßdis mei, Up/, habit, 1777*

10 ) tf c 'Thpo'o"! Noflrares reéfius adpellandura volunt conflans fenuojque fludium, nun eft natura;, qaod viribus poteifc humaois parari, led fruclus Spiritus Sancti, agnofcitque Deuru ui toreco, qui in nobis &velie operatur & perf.cere fecundum beueplacitum fmivt. *) Interim tamen hon o regemtus, per vires grada; acceptas & adiiflente fpiritu fancto j fuo ecjarri modo ad virtntem concurrit, & pro caulfa iecunda & fubordmata virtutis re le habe tur.^) Ecenim, quem ad modurrs löquuntur Theologi, homo heic reipicitur, ut ogyxvov & vas gratis Divins, ideoque adfcribenda eil homini ifrhsc virrus, ratione aclionis, non ratione originis, adeo ut, quidquid in fpiri ualtbus efficit, per vires non naturales., Fed äativas, ut loqui amant Theologi,duperne fibi coliatas efficiar, tarnquamramus exarbore, i ta luccum e vite Chriilo träbens fuum. h) Atque hoc modo virtus Chviftiana efl comparata * fed ficut homines e(le non definunt, qui iflhac furu inftru&i virtute, ita in hifce regenitis deprehendicur non tam pugna inter appetitum fenßtivum rationa lem > quam potius lu&a ravnis & fpimtus, in qua non tantum cum iis motibus, quos ratio ipfa damnat Sz pro jllicitis habet, dimicandum efl, fed erjam cum Omni bus illis, qui carms nomine, in facris Oracuiis, denotari folent, & contra quos ita pugnst fpiritus, ut vi toriam quoque reportet. Sunt autem affectus, qui in regenitis reperiuntur, vel Jpirituales, quales funt amov Dei, odium peccati, triflitia & dotor c b peccata, gaudinm jpirituale ^Jpes Divin a, zelns, & fic porro; vel naturales quidem, fed fanflificati, atque huc Ipeftant, dum qua objeftum, modum, finem legitime diriguntur., e. g. amor parentnm li- *) Epift. ad Philipp. 2. i8> g) Confr. Buddei Inflitut. Tbeol. Moral.. Part. I. C.ap. 1. Sefl f. h) Cjr. B» Jac. Benzelu Repetit. Tbeoh Artic, XIII. 4 fe \

11 <9fe *j f J 7 ( «se» lihvovum, cognaforum, «micorum, itemque triflitia, ro;;/-- mißratto, & qui funt ld genus alii. /') v. Devenimus jam ad Prarogativam, qua gaudet w*- fw Chrifiiana pree naturalis pari quoque brevitate perluftrandam. Nimirura, qi^od ad virtutem naturalem adciaet, poflumus quidera, du«5tu & aufpicio rationis, eruereac cognofcere, quid natura? vires fibi reli la? ad habitum le gi naturaiiconvenienter fe componendi rite acquirendum, facere debeanf: fed lugubri condocefafti experientia novirous, quantum in praxi morali elangvefcant perimbecilles effoetaeque natura? vires in mendis fuis corrigendis, k quam faepe a pugna illa inter appetitum fenfitivum k rationalem nos discedamus inferiores. Przeferea, quuro inhac, qua laborat genus humanum, communi corruptione, triplicem nobis adeffe facile intellexerimus determinationem generalem v toridemque inde fluentes pafliones cardinales, quae funt voluptas, ambitio & avaritia : eft itaque quod, dum commovetur, duciturque paffione ac determinatione quisque fua generali, alia ratione ambitiofus, alia voluptuofus, & longe alia avarus, pietatem virtutemque naturalem colat, & regulas jufti, honefti & decori obfervare fludeat.^) Et quoniara ab his tam impuris fontibus derivandas func virtutes naturales; non mirum etjam eft, quod libri Symbolici de iisdem hunc in modum loquantur : et[i opera, qua ad conjervanåam extevnam dijciplinam faciunt, qualia etjam ab infidelibus fiunt requirunt ur, fuam coram mundo dignitatem?* laudem habent, temporalibus quibusdam prcemiis in hoc muni) Vid. Buddei Inflit, Theol, Moral. Part. I. Seil, 6, 39-4o. k). Vid. Dijjerf. de Pafjitnibus Hmnanis, Part. J, pag. 1, Jitb aufpicio Celeb. Prczfidis mei, heic habit;. /7.77;

12 H» ) & ( i t mundo a T)c o ovnantur \ attamen quum tion ex vera flde ptoficijcantnr, revera coratn Deo funt peccata, b. e.peccatis con» tammata, Ef adeo pro peccatis Ef immunditia reputantur,, propter natura humana corruptionem, Ef quin perfona cuwi Deo non eß reconciliata. 1) Atque fic poifumus intime perfpicere Natuial.iimi Moralis vanitatem, ne in falutis noftrx ncgotio viribus impotentis naturs adfcribamus, quod gratke Divina: in totum & (olidum debetur. Quocirca ad virtutis Chriftianar neceffitaeem, (ublimitatem ac praeftantiam (anrfte colendam eo fortius exftimulemur o» portet, quo certius conftat, illam in ftacu juftificationis elfe fidei comitem, iinmo & ipfam (emitam, qua nobis perpetuo ambujandum fit, ut vefligia Chrifti, Salva-roris noftri, fubfequamur. Et licet ifthaec virtus ipfis fa lutis non immifcenda fit caufis; ad ordlnem tamen vocationis fidelium percinent, ut cpram hominibus luceat lux fidei, quas in nobis efl, fine omni aflfe&ata fimulatione, fine omni meriti cnjusdam opinione, fine omni cpram hominibus aucupio gloria, quin porius cum perpecua proprise infirmitatis agnirione. m) Quocirca, o] fortunatos nimium Chriftianos merito dixeris, fi quam ab imrporrali Deo gratiam acceperunt, eam omni cum ftüdio confervare & honeflis aåionibos virtutibusque vere Cfiriftianis amplificare allabo^ent. Ulis enim folis, qui Chnfti ieges atque fnflituta fequuntur, a fupernis da tum ert, initia, progrefilones, ahfolutionem vhx arter na? videre, ampleåi, confequi. Voluptas, qu^ a virtute Chrifliana percipitur, örtum fiuuro trahic a Trhygotpoglct, fi dei /) Hißoriam controverfia, num virtutes naturales pro fplendidis pecatis fint habendte? ßpillatim nobis exinbet Cantzius in libello de yfu Philofopb. Leibnit. Ef IVolfinn. in Theologia, pom. 289, m) Confr., b. ßac. Benzelii Repetit. TbcoL Ariic. XilL 0^ 14,

13 ) 9 C & dei & longe prcertantiori fe gradu cxferit, quam quse ex virtute naturali unquarn fortartis percipi potefh n) Sed non ' penitebit adduxifle Geleb. Jo. Fr. Buddeum hae de re ita ioquentem: Perperam de virtute philofophanturj, "qui eam pro medio perveniendi ad fummum bonum ha- "bent, quod non pauci faciunt in libellis eth.:cis, qui com- "muni & recepta methodo confcripii funt, faltem cum "Theologorum fcitis ha?c fententia confirtere nequit. Cum "enim per naturam nemo virtutem habeat, quo pa&o "per virtutem fumraara obtinebic felicicatem? Taceo a- "iia aro7r&, quae hane fentenciam confequuntur» Nec mul«"to melius fentiunt, qui virtutem pro parte fummi bo- "oi habend His forte Arirtotelis pluris ert aurtoritas, quam "rerta ratio, aut fcripturae teftimonium, (I modo &c ifti "Arirtoteiis rerte adlequuntur mentem. Nobis cum per- "fpe&um & exploratum (it, Deum efle fummum bonum2 "idque fuper omnia amandum, fl homo felix erte cupi- 1'at: amorem vero fine ftudio fe conformandi ad Nu- "rninis voluntatem erte non poffe, non portumus non ^ifa fentire, virtutem erte confequens feu fruetum amo- S'ris, uti hic ex Hde in Chrirtum, per quam cum Dco "u ni mur, refuitat. Ideoque & in Scriptura vircutes, fru* "Sius Spiritus vocantur, Galat $ t 22, & 2. Petr. 1: $, "jubemur fuppeditare in fide virtutem. Supponit ergo 'Virtus jam hominem credentem, juftificatum, cum Deo ''unitum: adeoque felicitatis fumraae, hac ratione incho- "atae, fru lus ert & confequens, Qui autem virtutem "pro medio habent perveniendi ad fummam felicitatem, 'ab errore Pontificiorum, bona opera inter caurtas fa- "iutls referendum, vix fe liberabunt. ' Ceterum cum fpe- 'cialia vi rt ut um nomina frequentirtima fint in Scriptura B "fan) Cor;jr. JVolfii Hor. Subcefiv. Anni /730. Irimeftr. Vernal, de voluptate ex virtute Ghrirtiana percipienda.

14 ""Sacra, nomen generale rarius occurrit.. Utitur tarnen '"eodem S. Paulus Apofd. Epift.. ad Philipp.. 4: "enim 8. Cum varia Chriftiano horoini officia conle&anda com- "mendaflet, fcilicet rcc ccaqsrj, crejuict, J/xaux, uyvcc, "(pian, evcpyjfjiccaddit, IV ris ocgeryi ß qua virtusfi qua laut) hoc cogitate.. Sic &? 2. Peer. 1: fideles jubcntur ' in fide fua luppeditare, vel Cef. exhibere cc^srrjv virtutemt. 0) Sief talis tantaque eft prarogativa virtntis Cbrijliana pro; naturalis ut eanquam h. Philofophi Chriftiani e?, Divinae fumma revelationis luce colluftrati numqnam non pietate atque veneratione tiam, debeamus prolequi gra- quae humano generi los contigit,, omnesque ac; manuducit fingu- non modo ad veniam peccatorum im* petrandam,ted etiam ad & modum praeparationis vitae-futurae condignum meliori adtingend?? in finem inferviturum; quem iilinctangvis, hinc Spiritus Chrifti requiritur. p). VL Hisce fftrexpo-fitis, ne quis exiftiraet, Ethicam Phi~ Iofophiam non ea propter efle culo parvi habendam & e cic- Philofophico penitus loco exterminandam coronidis notafle jiivat, quod e&denn fint virtutes, quas; Philofophus qua^rit, & quas Theologus perficir,, Sicut nec alium Deuna, quam qui verus eil', Theoiogia Natura lis tradere conatur; ita nee alium ejus culfum Ethica,, nec aliud honeflatis & jußdtiac ftudium, quam quod cum arterna lege convenit, idemque Revelatjo* Divina comprobat. Diftin&io nempe inter virtutem Ghriflianam &

15 # ) Il ( 4t illam Naturalemqua? in libellis Ethicis inculcari fölet non tam diverfas iilarum Ipecies forfan, quam potius diverfos gradus arguit. Illud quidem extra controverfiam pofitum efle debet, Ethicam & Theologiam Moralem, quarum utraque de vireutibus agit, diverfa tarnen via, viribus etjam inaequalibus, adeoque in^quali fuccedu y, eas docere 6c inculcare., Interim dici poteftquaj in Theologia morall de virtutibus in genere, earumque definitione*. divifione,, objeftis communiter tradi folent, ex faniori plerumque Ethica petl Sed curta ingenii pariter ac rei familiaris fupellex nom permittit in fpatiofum hunc us exeurrere*. campura longi«- fdcirco man um da tabula.» $0, DG,

16 Litteris moribusque Ornatiffimo, Domino OLAVO M. NORENIO, J> * i Amico Honoratiflimo, S. Zf O. %4^iemadmodum paupertate magifira, ut dieit Curtius, difciplina olim fletit Macedonum militaris: ita, te/te Petronio Arbitro, nefcio qut> ut bona men tis foror [it paupertas. Pari etjam modo, Tu, A- mice honoratiflime, quantumvis curta rei familiaris fuppelleciile injtruclus^ usqueadeo tarnen in caßris Mufarum militajti, ut non fatnes, non fitisy non fri gus, /200 calar ab incepto fludio fiadioque litterarum removete Te potuerit. Sic jam> faventiori fortuna aujpicio, confcendis Cathedram Academicam pu blicum que exbibes documentum Tu a diligentia cj laboris indefejjl Prater gratulationes, quas atnica merite Tibi defero, votumfolummodo pro incolumitate Tua, amvio, quam ver bis, prolixiori, addo. For- Sumrnus llle rerurn Arbiter molimina Tuay vigiliasque miro juccefju beef, ut tandem ex voto pratnia eruditionis virtutisque perfentifcas uberrima J. A, B,