Gravander, Per Olof Redén, Olof Dissertatio de nexu numismatices cum historia, cujus sectionem tertiam... publice venilandam sistunt Mag. Petr. Ol. Gravander, alumnus reg. et Olaus Redén, a sacris. Uplandus. In aud. Gust. Maj. D. I Upsaliæ, Litteris Joh. Fr. Edman, Reg. Acad. Typogr. 1800 Uppsala Universitetsbibliotek: Sv. Diss. Ups. 4:o Præs. Gravander-Grubb
EOD Miljoner böcker bara en knapptryckning bort. I mer än 10 europeiska länder! Tack för att du väljer EOD! Europeiska bibliotek har miljontals böcker från 1400- till 1900-talet i sina samlingar. Alla dessa böcker går nu att få som e-böcker de är bara ett musklick bort. Sök i katalogen från något av biblioteken i ebooks on Demand- nätverket (EOD) och beställ boken som e-bok tillgängligt från hela världen, 24 timmar per dag och 7 dagar i veckan. Boken digitaliseras och blir tillgänglig för dig som e-bok. EOD bokens fördelar! ÂÂ Få samma utseende och känsla som med originalet! ÂÂ ÂÂ Â Â Använd ditt standardprogram för att läsa boken på skärmen, zooma och navigera genom boken. Skriv ut enstaka sidor eller hela boken. Sök: Använd fulltextsökning för enskilda fraser. Â Â Klipp & klistra: Kopiera bilder och delar av texten till andra applikationer (t.ex. ordbehandlingsprogram). Villkor för användning Genom att använda EOD-tjänsten accepterar du de villkor som ställs av biblioteket som äger den aktuella boken. ÂÂ Villkoren på svenska: http://books2ebooks.eu/odm/html/uub/sv/agb.html Fler e-böcker Redan nu erbjuder 30 bibliotek från 12 europeiska länder denna service. Mer information finns tillgängliga via http://books2ebooks.eulla boken. ÂÂ http://search.books2ebooks.eu/ books2ebooks.eu Uppsala universitetsbibliotek
z DI SSERTATIO DS NEXU NUMISMATICES c um HISTORIA, mmi=,, CUJUS SECTIONEM TERTIAM suffrag. ampl. philos. ord. ups. Publict Vtntilmdam Si/tunt MAG. PETR. OL GRAVANDER, IALUMNUS REG. ET OLAUS A 5ACR1S, REDÉN, UPLANDUS. \ IN AUDIT. GUST. MAJ. D. IX DEC. MDCCC. H, A. M. S. UPSALI^, Litteris Jok. Fr. Edman, Reg. Acad. Typogr, %
MAXIME SACRM REGIM MAJESTATIS SPECTATMFIDEl VIRO REVERENDO IT CELEBERRIMO mwij-jvo mctfosim JOHAN. ** WINBOM, S. S. THEOL. PROFESSORI REG. ET ORD. ECCLESEE WAKSAL. PASTORI ET PR^EPOSITO, i NEC NON VIRO radmodum REVERENDO IT PRAZCLARISSWO DOMINO MAGISTRO MAG NO, ECCLESIARUM, qxjje ÅKERBY ET JUMKIL NOMEN owunt, PASTORI ET PRJEPOSITO, SACRUM Debulk, voluit OLAUS REDeV,
cum Hiftoria. 23 Longiore demum tempore pera&o, eos reperire licet, qui Antiquitatis facta carptim memoriae prodiderunt. Fuit fine dubio horum Hiltoricorum funima cum fide & finceritate ernere, fcrutari litterisque mandare otntiia & fingula, quae notatu digna vel fcripta reliquerunt Antiquiores, vel monumentis traditionibusque adfervata ad eorum notitiam pervenerunt. In eo, quod vel fine praevia & debita fcrutatione pro certo quid habeant, vel temere contemnant ea, quae vel Antiquitas tradidit vel ipfi optime disquirere potuerunt, defe&um, quo laborant, maxime perfpicimus. AdmixtLs fabulis fiftionibusque res geftas enarratas videmus a Veteribus» qui in flatum Poiiticum & Militarem intenti haud ita follicite obfervarunt ea, quae utut viventibus praefentia ita minoris facienda habebantnr, quae tamen pofteritati, ut ab his temporibus remotisfimae, maxirni fuisfent momenti. Sic inter alia res fe hahet cum Hiftoria inventionis Numismatices, artium rerumque inträ Rempublicam quamcumque veterem geflarum, quae cum exteris minus cognitae fuerint, ita iilas obiivioni traditas ficco fere pede praeterierunt Graeci horumque Asfeclae vel potius expilatores Hiftorici Rorpani, quorurn perpaucorum opera, eademque five integra five mutilata, tantutnmodo licet confnlere. Quae cum ita fint, fateamur nos vel mancam illam cognitionem, quam de populis Afize horumque inftitutis habemus, eorwm indagationi debere; atque praetera funt folumrnodo ii Afiae populi, qui ad Meridiem Occidentemque habitarunt, quorurn Hi floria Numisinatica contexi potefl, qnamvis ad Orientales feu Indiae regiones, faltim qua partem, Graeci penetraverint vt). D. V. m) Corr.mentationes Societ. Reg. Scient. Gotting. VoL X, p, iai fqq. De Gracorum India uotitia»b Hkerkn,
24 De Nexu Nuviismatices.V. Cui non mirum obvenit, neque in Hiftoricorum fci ipti» necjue in lapidibus aiiisqne monumentis ueftigia monetse inftirutae apud Veteres Perfas occurrere, quum tamen res in aprico pofita eft, iilos inter antiquioris Or bis homines politisfimos fuisfe, artesque magno in honot e ab iis habitas? Longa ferie annortim prasterlapfa a fundata Monarchia Perfica, numi enfi memorantur, de quorum primo Autftore tacent Hiftorici. Si Plutarcho fides, Cyrus, regno a Medis ad Perfas translato nobilis, pecunia fignata ufus eft, nam mulieribus, quae admirabili documento fugientes viros hortatae funt, ut converft praelinm inftaurarent, tiureum fingulis dari jusfit; hinc tnorem feminis fingulis aureurn largiendi, quotiescumque Perfdem intrabant Reges, fuain originem duxisfe creditur. Cum Xenophontem de Expeditione Cyri disferentem legimus, pasfim in ipfius fcriptis inveniinus denoininationes pecuniarum, utpote vcyta-yx, rxkocvlov, aikåoc, at quae tantum abfunt, ut certum quid prodant, ut potius indicent certa & lege ftabilita pon dera. Ille idem mentionem injiciens de Dunets baud evincit, a qno primo cudi coepti funt. Pro rato autem habemus, monetatn, ialtim ab hoc teinpore apud Per fas fuisfe, ut abundanter docent Scriptores Graeci. Fuerunt hi fic diéfi Dnrtct duplicis genens, aurei & argentei, quorum illi viginti Athenienfium drachmis, hi au tem duabus refponderuntn); ne de Semidaricts, quos nonnulli o) referunt, ulterius quid addem, qitum, quantuni valuerint, per fe pateat. Quod fi originem denominationis Daricorum quis velit refpicere & de hac re ea con- «) Eciihel 1. c. ibidem pag. 557, 552. o) Xenophon de Expeditione Cyri Lib. I. p. 252»
cum Hifloria. 25 confulere, quae tradiderunt cum Graeci tum optimi recentioris aevi Hiftorici pcrederet profefto, hos mi mos a Dario quodam nomen accepisfe, five is fuerit Xerxis pater five vetuftior alius, quem horum Numismatum auftorem fupra citati Scriptores uno quafi ore profitentur. Licet mihi non fit animusau&orum cfcfta penitus denegandi, quum plura argumenta, quibus denominationis posfibilitas adnuineretur, adferant; videor tamen mihi videre aliam anfam originem & denominationem horum numismatum explicandi, quam ut ab illa diverfam in medium proferre apud aniliium coftitui. Inter hiftoricos convenit apud Orientales populos fuisfe moris, ut Regibus praeter nomen proprium adderent praenomen, quod fingulis ejusdem ftemmatis commune fuit; fic Selevcid/e Reges Syrise a famofo Selevco I. Nicatore, qui regnum Syriae fundavit & Antiochiatn condidit, appellati funt; fic Ptolommos apud iegyptios nominamus Reges, qui a Ptcmaeo I. defcenderunt; fic Imperatores Romani a Julio C/esare nomen fortiti funt. Verofimile eft, Reges, fi non oinnes, faltim plurimos praeter Stermnatis no men proprio quodam gavifos esle, quod dum adferre negligunt Scriptores, causfam crediderim quaerendam esfe in allato Stemmatis nomine, quod haud dubie tam fan&e coluerunt Veteres,ut, cum proprium Regum no men interdum oblivifcerentur, religionis fibi fecerint hoc fervare. Pofteriori aevo hocce evenit; antiquisfimis autem Veteres iegyptiorum Reges nomine Pharaonum infignitos fuisfe tam S. Litterae quam Profani Auftores narrant, Credibile eft, hos Reges aliud quoque nomen habuisfe, quod, dum Reges creabanfur, adeo in defvetudinem abiit, ut Titulutn Pharao, Majeftati proprium, D 2 fop) Svidas. Eckhell 1. c. de Nutnis Perficis.
26 De Nesu Numismatices. folummodb rerinerent. Quo accepro, facilius fa&a Hiftorica eruunfur; Quanta enim difficultate presfi fuerint H;n-orici fata Regni Perfici tradituri, neminem profeftö fugit, qui attenderit, quantum resa Dariis geftas confuderunt ScHptores, dum quae pluribusregibus fuerunt faéba, faepisfiwe uni adjudicsca funt, unde Chronologise <Sc Hiiloriae pesfime confuluerunt, Darium (ive PerHce Dara a} non fuisfe Regis cujusdam nomeu proq) Hiftoria poftremorum Regum Perfiae adeo eft implicita, ut brevein ejusdem confpe&um ad du&um Orientalium Scriptorum adferamus; in pluribus enim contrariatur Grsecorum narrationibus, etiamfi baud in nos fufcipimus, ut fingula quaevis (iefendamus. E Grascorum Auélorum fcriptis novimus fuisfe licitum Perfitrum Regibus feminas, quascumque vellent, in matrimonium ducere, Beheman, quem Grceci Artaxerxem vocant, inter Reges e familia Keaniorum oriundos fextus, exheredato filio Sassan, flliam fuam Homai duxit uxorem, cui ut placeret, moriturus permifit imperare regno, nifi fliius ex ea nafceretur; quod fi eveniret, gubernaret mäter, nsquedum maturior Princeps fieret. Metus imperium perdendi Reginara impulit, ut infantem natum gemmis purpuraque inftruftum atque in area inclufutn juxta ripam fluminis exponeret. Hic ab infeftore quodam adoptatus & aetate provcétior ab altore fuo didicit omr.ia, quae il ii cognita e- rant. Defideriis bellandi fhgrans in praelio, quod cum Griecis commiferunfc Perfse, fe eum virum praeftitit, ut farna illius fortitudinis ad aures Reginae perveniret, quae filio agnito imperium tradidit. Hic Dauius, Groecorum Nothus & Perficorum Dara vel Darab, de Heroicis fuis rebus clarus filiam Philippi Macedonum Re gis duxit uxorem, quam, cum propter gravern halitum minus ei pla ceret e dorno gravidanti ejecit coegitque Patris domum repetere, u- bi ftrenuum Alexaxdrum peperit, qui a Philippo repudiatus eft. Eo tamen defunfto, regnum Macedoniae tamquam patrimonium arripuit favente exercitu atque ut tam fuam, quam matris ignominiarrv tegeret honefio titulo, oracnlum Hammonis per nuntios praemisfos disponit, quid fibi confulturo responderi cupiat. I lie Dei adoptione lastus Diadema cum Cornu Arietino capiti fuo impofuit. Wachteri Archaeol. Num. p. 59. Hic idem Darab cum alia Perficae originis matrimonium iniit, ex qua genuit Darab Juniorem feu Codo-
cum Hiftoria. *7 propriutn, verum appellativum & Majeftaticum a inunere defumtum, non modo indicat ufus a vicinis receptus, verum etiarn convincit genuina Perficae vocis D 3 nomannum, qui poft patris obitum regni potitus eft> Causfa illius conjugii paulo altius repetenda. Piiilippus noluit agnofcere Dahab tamquam Regem, hinc debellatus fufusque pacem petere coaftus eft, quam quoque obtinuit ea conditione, ut fiiiam fuam ei in matrimonium daret una cum pecunia quotannis folvecda. Mortuis Phtlippo & Dakab Patre recufavit Alexander Legstis Dara Juniori» tributum folvere, quas praeter ceteras fuit una causfa disfidii, quod inter illos örtum alterum regno vitaque privavit. Richardson 1. c. pag. 109 116 atque Hiftorie de 1" Acad. Royale des Infcriptions & Belles Lettres. Tom. 40, pag. 336 477 & p. 50a de Perlis, Medis & Asfyriis par Anquetil du Pekron. Hinc Genealogiam Alex an» dri & Dara Codomanni apponam. Philippus BEHEMAN feu ArdescpHr i Sassan Homai 1 f - 1 t filia & uxor Olympias Conjux Dar. Nothi Darab Nothus Conj. Perf. (, Rex Perfiae Incerto Nom» Alexander - Rex Darab Olympias ^ Darab Codoman I ab Alexandro vidlus» Alexander Quse Genealogia haud perfe&e convemt Graecorum eadem fere fafta referentium. Apud Perfiae Hiftoricos päuciores revera Reges 9 quam apud Graecos & Romanos reperirous, idque in prirris ultimo Perficae Monarchiae feculo, quo Graeci feptem Truperantes, Romanrad» huc plur^s, Perfae vero tres rumerant, Cujus forfitan causfa in eo po patur, quod illi minus periti Perflcarum Litterarutn omn^s babuerinfc Regeg, quotquot imperio praefuerunt, five Adminiftros fvt-firer), quibus Tmperatores Orient, Regnum adminiftrandum deferunt. five Principes Fi» liosve, quibus antiquitus fuit moris partes imperii tnendas tradere Richardson 1. c. p. 133. Hinc oritur fine dubio disfenfus de numero lmperatorum Perfise.
Ds Nexu Numismatices notio. Dura enim in Perfica lingva Regern fignificat, ficque Titulus Regii fa(tigii generalis, utpote Sultan, Cban, Scbab, qui devotionis ergo addebatur Regibus ut plura apud illos nomina. J a»t» evanefcere poftulata de Auélore Daricovum mihi perfuafus iuro, quibus inhseferunt Chronologi pariter ac Hiftorici, qui fiatueruilt ilios vela Dario imedo port: ftragein Croesi Lydorum Re gis vel a Dario Hystaspis norainatos esfe, nam neque occurrunt anni, quibus cufi, neque certo conflant nomi na horum Principum; ficque Darici a quovis alio Dnra feu Rege, utpote Sultanini a quolibet Sultanorum in jegypto, cudi potuerunt. Imaginem Sagittnrit impresfani habent', perpetuum Perfiae Symbolum, quos depiétos fi cui volupe fuerit infpicere, Spanhemianum Opus adeat r). Duplici ratione Numi Perfici memoratu digni habeantur & ad lingvam, qua infcripti, & ad Regum (lem ma ta, quorum funt. Veteres utebantur Lingua Graeca, Recentiores Perfica. Sub diverfis Re gum Principumque Stemmatibus diverfitatem Numismatum obfervamus. Perfia poft uiortem Darii atque Alexandri in" Syro-Macedonum poteftatem transiit, quam brevi excusferunt Perfae & primum Selevcidis, deinde Arsacidis Parthiae Regibus paruerunt. Horum Numismata adeo infignem locum in Hiftoria tenent, ut Epocham conftituant. Arsacidje, imperium Perfiae circa 200 ante vulgarem aeram annos invadentes per 400, & quod excurrit, illud retinuerunt. Seriem Nqmismatum Graece intcriptorum, quam fedulo depinxerunt Vaillant & Joach. J. Gessner, defcripfit Eckhel in Do&rina Numorum Veterum. Hos in imperio excepernnt Sassanid^e, qui a fupra memorato Sassan orir) L. c. Tom, Lp. 324.
cum Hiftorio. 19 ri creduntur /), fub quorum imperio haud levis in Re illoruin Numaria exflitit varietas. Perfica numorum infcriptione uti tunc coeperurt Imperantes, ufc pofthac ornnes usque ad noftra tempora fecere. Harum Litterarum leftio tam multis fubjedh fuit difficultatibus, ut nemini fuccesferit, antequam Clarisf. inter Gallos Vir A. J. Svlvestrk de Sacy egregieillas explicuitf). Exftin&a Sassanidarum familia varias vices pasfa eft Numismatice Perfarum. Qualis fub Principibus fnerit Arabutn in fequentibus indicabimus. Poft hoc tempus Lartni tantummodo culi, qui potius habeantur crasfius-, cula fila argentea. Recentiorem Perfiae Numismaticen, quas hucusque manfit eadern, ab Abbas Rege a. p.chr. 1587 u) exordiri folent eruditi, nobisque monuisfe fufficiat, novisfimum hujus Acad. Numophylacii nunmm Perficum esfe, in quo ab una parte legitur: i. e. Sultan Nadtr, & ab altera:»uf cxx»- ) H ' e* Deus pwpetuet regnum ejus. Cu- Jus tsfuban 11J1, qui refpondet serse Chriftianae 1738 a 9 Aprilis. Argenteus eft hic numus, ponderis 143 Asf. Col. ejusdemque magnitudinis & formae ac numus Ibrahimi, quem delineatuin habet 111. Tychsen Tab. II» N:o 19 Aåditam. I. lntrod. in Rem Nam. Mub.. VI. Arabia quo primum tempore numismata lignare coeperit, quum Hiftorici conticeant, ne nos quid certi fta- /) Mémoires fur diverfes Antiquites de la Perfe par A. J. Sylvestre de Sacy, a. Paris 1793, p»g. 32 34. 167. 0 L. c. pag. 166. fqq. Sur ies Medailles des Rois de Perf1 de la Dynaftie des Sasfanides, de quibus etiara agituribidem p. 273 fqq. m) Comtnent. Gotting, Vol. X. p3g. 27 de Numis Perficis a Celeb. Th. Christ. Tychsen.
3i Dr Nexu Numismatices ftabiiire posfumus; id tamen tufco novimus, Arabes Trajani & quorumdam pofteriorum Imperatorum habuisfe numos Gxaece infcriptos, qui Denarii Ccejarienjes vel Dracbmat Bahylonienfes fuerunt. Ex eo inde tempore, quo totam Perfiam & magnas Graecorum regiones in fuam redegerant poteftatem, Arabes numis ufi fur»t, ut> pote Grsecorurn Imperatorum aureis, By%antinis diétis, cz ar gentets Perficis, quorum haud fpernehdam multitudinem in comtuercio ita adhibebant, ut valorem pondusque eoruin ad lfcateram examinarent v), quum vero hi proprie haud nominentur Arabici, refpiciamus in primis fecula Muhammedanismum inftitutum in (ecu ta, quibus Arabes Heroicis faftis clari magnam libi famam in Hiltoria pepererunt. Vergente primo Hegirse Seculo laetior evafit Status Araburn Numismatices. Ante Chalifam Abdolmalkc, qui anno aerse Cbrift. 68s in imperium fuccesfit, haud ipfis fuisfe monetam propriam iuculenter teftantur & Hiftorici & ipfi numi. Nos non fugit, quod nonnulii x) referunt de initiis Numismatices Arabicse ab Omare aliisque faftis, quid! quod Al-Makrizus Sec. XV Scriptor adhuc longius regrediatur; fed dubii funt hi numi vel potius fiftitii, adeoque ilios relinquamus. Causfa, quae Abdolmalecum impulit, ut Numos Arabicos cuderet, merito förlitan adfcribatur roo Cöaled f. Jezid, qui AbDolmoleco objecit, quod conliliuin Omaris Chalifarura potentislimi de moneta cudenda haud exfecutus Ht. Hinc Abdolmalec in Iitteris ad Imperatorem Graecorum misfis Symbolum Muhammedicum, Prophetae nomen atque aeram Hegirae exv) Ol. Gskh. Tychsen in libro fuo: Introduffio in Rem Ntfmariam Muhatnmedanorutn* pag. 31 atque in ipfius Additamento I, ad.cit.libr. pag. a, 3. Al-Makhtzi Hijloria monetce Arabicx pag. 73. fqq. Idemque de Ponderibus & Mtnjuris pag, 135. fqq. x) Tychsex Introdnffio &c. p, 3? 4«AvMakrizi Hijleri» P*g. 69 fqq.
cum Htfloria. SJ exprimens adeo in offenfionem Imperatoris incidit, ut hic refcribens eum ab hoc fafro jusferit defiftere; confilio autem habito, ftatuit Abdolmalec Denarios Grascos abolere propriamque monetariam officinam condere, in qua numos cum Arabica a Corano lnfcriptione a. Heg. 76 noftraeque 695cudit aliisque Chalifis Gubernatoribusque regionum fuit auttor fvaforque, ut illius exempla fequerentur y). Prima officina monetaria fuit Damajet antiqua Chalifarum fede, deinde Wajeti, ubi Oinmiadum numi cufi funt.nec multo poft hoc tempus numi cum Arabica infcriptione in aliis quoque terris fignati fuerunt. Sic ex. gr. Cel. Regni Sveciae Hiftoriographus J. Hallenberg z) defcribit numum Andalufiae in Hispania anno Heg. 107, i. e. 725, cufum, atque plures ' Bafsrae & Cufae prodiisfe certo certius conftat. Litteterae, quae in his numis obveniunt, fuam debent originem Academiae, quae Cufae floruit, & hane veterem fcripturam Cuficarn ufurparunt Arabes usque ad initium Sec. Chriftianorum aerae decimi, quum Scriptura Nefcbi fenfim inferri coepit, licet ante feeulum decimum quartum haud vulgaris fafta fit. Nomina peregrina a Romanis Graecisque mutuo accepta numis impresferunt Arabes, dum Åureutn ex. c. Dinar Denarium; Argenteum, Dirhem Drachmam; Aereos, Fuls folies a) nominarunt. In omnibus, fe- E re y) Tychsen 1. c. pag. 6, atque Nov. Aft. Reg. Soc. Scient. Upfal. Vol. V. de Initiis Monetce Arabicce. Al - Makriz 1. c. pag, 84, 85» Reiskes Briefe ilber das Arabifcfie MUnzwefen in Eichhokns Rejoertorium fur Biblifehe und Mor^eniåndijct Litteratur, Tom. IX pag. 205. fqq. *) Disfert. Cel. Prof. Acad. Aboenfis C. A. Clewerbg 1755 de Numis Arabicis in Patria repertis. Quem heic delineatum vides, ed Vamafti anno Heg. 79. cufus & proinde vetuftisfimus. 2) lo libro, qui infcribitor Ex occaftone Numi Cufci de njomitim
34 De Nexu Numismatices. re regionibus, ubi imperium tenuere, five Afiatjcis ab ultimis Arabiae Perfiaeque finibus usque ad Tartariam Minorem, five Africanis ut in TEgypto & per tofam hujus terrae plagam, five Europaeis ut in Hi/pania Numi Cufici fignati funt a). Numismatice nullas alias nunioruin Arabicorum divifiones proprie agnofcit, quam quae fecundum charatteres, quibus infcripti, fiunt; divifio autem in numos Chalifarum, Dynafiiarum rel. po~ tius eft Hiftorica. Piurimi numi. qui in Afia & Africa valent, magis minusve ab Arabica recedunt moneta. Scripturam illam, a qua fupra nominati numi Cufici dicuntur, a Syriaca; novam vero Arabicam a Cufica ortas esfe docet Reiske c). Major minorve disfimilitudo infcriptionum litterarumque in novis Arabum numis ob«veniens de fatis, quas Tub variis Dynaftiis fubiit Res illorum Numaria, teftatur.. VII. Dei Guct, &c. Stockh. 1796. Sunt quidem nomi, qui huic proxime ac» cedunt. Sic numi perculi IJiachrce f. Perfepoli anno XC; Wafeti a. 91; Tangerice 110; atque Andalufice a. 100 ubi quoque,hallenbergianus. Habet Cei. O. G. Tychsen numum.qui nuper citatum tribus annis cnte. tecedit. Haec, ut fpero, facile commonftrant, Praefettos Gubernato* resque regionum, quae Arabibus fubje&i erant, Abdolmalkci diftis obedientes fuisfe atque numos cum Arabic» Infcriptione cudisfe. Fuit Abdolmalec primus, quantum novimus, qui partim alieoi metalli, \ quibuslibet nimirum Drachmarum centenis unam pro ligni pretio & & monetali opera (Slagg/katt) addidit. Vide Al Makhiz Hift.Mon. Arab. pag. 86. & 87, atquc Tychsen in Additamento. pag. 9. a) Ita poftulat Th, Ch. Tychsen in Comtnen. Acad. Gotting, verum O. G. Tychsen in Hiftoria Al-Makrizi pag. 129 credit, hos numos a Graeco < >våais b, e. folio nomen accepisfe, quoniam fruftae parvae tantummodo erant. >) Commentationeg Feg. Soc. Scient. Gotting. Tom. IX p. log fqq. de Numis Cuficis Chalifarum & Samanidarutn atque ibidem Tom. X. de Numis Cuficis Dynafiiarum f ut & O. G. Tychsen, Introduttio ad Rem Num. Muhammedanor. pag. 1^3» fqq. /0 L. c, pag. 237 & 238.
books2ebooks.eu www.books2ebooks.eu e-böcker från ditt bibliotek av ebooks on Demand digitaliserad av Uppsala universitetsbibliotek