CRISTINRETTR ECCLESIASTICUM VICENSIUM. VICVERIA, MAGNUS OLAVUS BERO NIUS, MAGNUS NYMAN, ISR. FIL CONSENT. AMPLISS. SENAT U ACADEM.

Transkript

1 D. a NO TJE CRITICiE, IN / ECCLESIASTICUM VICENSIUM. VÜLGO, CRISTINRETTR VICVERIA, DICTUM, QUARUM PARTEMAf, CONSENT. AMPLISS. SENAT U ACADEM. PUBLICO EXAMINI SUBMITTENT, AUCTOR, MAGNUS OLAVUS BERO NIUS, PHILOSOPH!«MAGISTER, RESPONDENS, MAGNUS NYMAN, ISR. FIL UPLA UD I. IN AUDIT. H. A. M. S. CAROL MAJ. D. XXVII. MAJ! Anni MDCCLXI. UPS ALU

2 . Capitaine - it MONSIEUR THURE LILJEHÖÖK, c7 Chevallier de I ordre militaire. \ T)our d'offner ä cet ouvrage un prix r qvil iia pas de >* fot tneme, permettez^qvej y mette le 120m de Celtii, äqvi ye dois de i eftime <kf de la reconnoiffance. Sif ai eté ajfez heurenx pour avoir eu P honmur dy entrer dans Votre maifon, je ne /vis pas ajfez ingrat, å pour ne pas avouer,qve c.eß Vous, ä qvi j1 aitonte V obligationimaginable. Vos exemples ni ont jormé^ Éf Uos bienfaits ni ont en? courage. fe fens la foiblejfe de mon talent, qvand il faut Vous en marqver ma reconnoijfnce: maisje me fie ä Vos bontes : tm ccsur fouinis i eloqvence. reconnoijfant Vous vandra plus, qve toutc Si Vous acceptez avec grace ce petit e/fat, honneur qvej* ai F de Vousprefenter ni en ferai un bonbenr d autant plus grand\ qvej' aurai fen plaire ä une dont les Perfonne, qvalites mont toujours infpiré de refpesl vf dl admiration. Ce riefi qv en cejfant de vivre} qve Mvec je refpeii cejferai dietre MONSIEUR votre tres hutnble B"5 tres obeijfantferviteur MAGNUS NYMAN-

3 HERR Kgngl, Maj: ts Tro-tjenare och Lieutenant, Wålborne ANDERS STRAHLE, Min Hög- Gunftige Gynnare, Nar. Guds-frugtan. Och.Ådelrood. Åro.Pelare. Hvarpå. Göromålen. Sig. Grunda. Dä. Kunna. Intet. Annat. Ån. Behageliga. Frugter. Deraf. Hämtas. At. Wara. Lott-lös. I. Deila. Höga. Egenfkaper. Räknar, lag. Der. före. For. Åfven Så Stor. Förluft. Som. Ågandet%Winning. Som. I. Min. Herre, M-d. Rätta. Kallas, Agare, Af. Deila. Nu. Närrida; Dygder. Så. Hafven. I. Och. Nogfämt. Wift. Dels. Adla. Werkan. En. Medfödd. Böijelfc. Hos. Eder. Min. Herre. At. Wara. En. Månnifkiovän. Har.; Tildelt. mig. Mera An. Tankarne. Någonfin. Förmå. Samla. lag. Har. Warit. Ett. Beftändigt. Mål. For Eder. Ynneft. Ett. märke, Hvarpå. Edra Wälgierningar. Oupphörligen. Tråftat. För. Sådan. Ömhet, Om, Mitt. Wäl Står. lag. I. Eier. Skuld. Fördjupad. Min. Herre.6 Alt. Hvad. lag. Har. Upofrar. lag. Eder. Men. Det, År. Intet. Annat. Ån. Böner. För. Eder. Och Hela. Förnäma. Familiens, Beftändiga. Wälgång. Aren. I. med. Denna. Belöning. Nögd. Så. Tro. Säkert. lag. Beder. At. Den. Aldrig. Skall. Fattas. Så Länge. lag- Har. Åran. Med. All. Vördnad, Lefva. Wålborne Herr Lieutenantens, Min Hög - Gunftige Gynnares, Säniuke tjenare, MAGNUS NYMAN (u<sk v". asrf.kmmlat

4 Reverendoatque Äimoäum Piro Trachtrißtmo. D:no Mag. ANDR, SYNNERBERG, PASTORI & präposiio in Ransbeig & Mol torp, longe meticiflimo- VIROy Pliirinwni Reverendo Ef Pfaelarijjimo, D:no Mag. JOHANN! ÖSTMAN, PASTORI animaruir, qua? 1 eo m Bjö'riätcr, Lügnas & Brefäter congrcgantur, vigilantiffimo. VIROy Plurimum Reverendo atqtie Clärißimo D:no PETRO WERNER, PASTORI Ecclefise Walbyenfis, Optime mcrito, Patrui loco colendo. VIROy Plurimum Reverendo Ef clar i(jimo, D:no MATERN PFEIFFER, Concionatori Caftrenii Leglpnis UplandicseDexterrimo, Avunculo HonoratilTimo. Pagellas bafce, ob in numera in fe collafa beneficia, Vobis Eäutoribus, omni, qva par-eft, animi obfervantia, nee non precibus, pro Veftro Veftrornmque pe renn i flore nullo nön tempore fondendis, da t, offert & dedicat j' Ådmodiim Pturim. Reverend.Pr<fclariffim. Ef QUriJjivi. NOMINUM VESTRORÜM i cultor humiilimus MAGNUS NYMAN.

5 fr. PRAPFATIO. Armus efi, quod excumt, cum Havnice Lex hacce in lucem prodiit, fiudio Philofoph. Baccbal. JOHANNIS UNNAS1, qui iüäm quoque tam feite in Latinum fermonem transtulit, «miüi ßat quibusfe non prohaverit, phtrimi vero laudarint. Neccerte immeritophirifnorum calculos promeritus cß; natu quam omnesfingulari laude mihidigni videntur% qui ad antiquitates quarumeunque gentium emendas ftudiafua conferunt, iüipraeipue, qui ad confervandam majorum nofhorum memoriam, monumenta e fuis tenebris protrabutit, unde liugua, Legest" ingenia eorum3cognofcipofßnt. Invaluit enim apud nos, nefcio qua confvetudo, fpref/r domeflicis rebus, proni nos in aliarum gentium biflorias conjiciamus, ibique Utas queeramus gemmas, qua apud nos melius forte coüiguntur. jsemini ergo nimis me dixiffe videbor, ß adferuero, nobis qui Septentrionifubjacemus, paucas hafeepageüas ma~ joris faciendas ejfe, quam fi eadem cura Cl. FINNJEUSju* fta molis opus de Romanorum, vel cujuscunque aliits gentis antiquitatibus edidiffet. Hacce dum mecum repatavi, ra* ;/o«ingratam faslurum me ejje exißimavi, ßplurium in ufttm,legem bancce demio publicijuris facerem: quo quidem ipßo, hoc majorem me laudem noitiini Clar. D.ni F1NNASI conciliaturum credidi, quodßc futurum eft, utpluribus ejus labores infervire queant. Et quidem meam buic rei operatn hoc lubentius commoda- Vi, quodnon fernel, a Nobil. R. Cänc.Conßl. Equit. Anr. de Steif Pol. JOHANNE IHRE, qui lueet inter eos, quiinnoßra perpolienda lingua defudarunt Velut inter ignes, Luna minores, audiverirtty dignam fibi vifam ejfe banc legem, qua ßepiuf legatur. Notas aliqms heic atque iuic fubjunxi, easque lubens Clar.FlNNJEI examinifubjicioy utpote qui ipfe Ijlandta oru mäns.

6 mm / * PR jefatio. undus, optimas Ulm um fitjudex: qnas vero Ipfe addidit, prima nominis ejus Ute ra P.fignavi. Quod vero ipfam Lehern attinet, iua Lingua Septeritrionali Criftinrcttr Vicvcria, cj3 hin forni appeuaticr juisqiie Jancita eft, qui Vik Norvegica {qua Svsthico nunc fubefl imperio, vf Bohus nuncupatur) incohierunt. Sed ver o, quo tempore, quove auborejns hoc fit promulgatum, licet adfirmate dicere nr.n andeam, fic tarnen quum Cl. Editor, tam probabili conjeelurajn tam fpijfis te nebris uti mihi videatur, ut parum abfit quin pedibur in ejus fententiam eam, haut abs re fnerit, quce huc fpeclant verba ejus adpofmjje. *) 7/vz ille. Magnum pro antiqvitate (hujus Legis ) argumen tum, & ccrtum eft, Archiepilcopi nullibi menfionem fieri, qvod tamen debuiflet, fi in Norvegia tunc tem poris aliqvis adfuiftet. Sed ex hiftoriis conftat, anno primum 1152 venifle in Norvegiam Archiepilcopuirn Intcr templa provincialia, primum recenfétur id qvod Kongahelke erat, led tcmplnm hoc a Vandalis An no circiter 1135 erat exuftum, unde conftat, fanftionem hujus Juris,non iölum Anno 1152, led & ejusdem leeuli SH ene antiqviorern. Sed ncc antiqvius Jus hocce eenlendum eft anno 1043, in qvem mors Hallvardi, cui in hoc Jure feftum affignatur annuum, inciderat. Nec ftatim poft mortem ejus, feftum illi attributum fuifte, verifi- *) De indiißria, beic Jlentiopreetermitto, qua in jf. II. Freefst, Jude, Chr. FINNLEUS de voeibns forve, Ivaéita fv i js s attulit. Focfibula heeeeepoß See. XII vix in ufu fu- 2(Je fibiperjvafit, atque fic, cum ex ejusfententia, objoleta fint, ex Ulis, antiquitati hujus Legis^ aliqvidadfirui pojje credidit. Quum vero nos, in notis quashis voeibusfahjunximus, alium ex ilhsfenfum cogamits, non c gre ferat Cl. FINNJEUS, fi unico hocce argumento miitihtam ejus PrceJationcm reddamus \,

7 FRiEFA TIO. verifimile efl, nim talefeflum, finc Ipeciali vu lgi favofe indicatum eile, iliorum temporum mores & regiminis forma, credere diffvadent, fed annorum fat multorum ßempus reqvirebatur, ut integritas hü jus Sancli innotefeeret/ & populi favorem promereretur. Ovis hanc tulerit legem, difficilis efl determinatu qyadtio. Verifimile efl, Joca templis pro vincialibus asngnata, eo tempore qvo hoc Jus prodiit, inclaruille: etfi ex hiftoriis liqvet, Ofloam circa annum 1060 eile exftru- tam, & Kongahellam a Sigurdo Hierofblymipeta (qviab anno 1120 ad 1130 regnavit) amplrficatam ruifle. Sed hxc ipfa Kongahefla combufla eft Anno 1135, undeelicitur,aut Eyfteinum, aut Eratrem ejus Sigurdum Hierofolymipetam, aut Magnum Ceecum, aut Haraldum Gyllium, eile hujus Juris Author'es, qvia qvgtuor ifti Reges, intra diefcos regnarunt annos. Duobus poflrcmis vix tribuendum cenfeö, cum eorum yita iis aliud cunecordi«qve fuifle tefletur, qvarn legum San&ionem, unde Reges Sigurdum vel Eyfteinum hoc Jus fanxiflc flatuimus. Si argumentum, å Splendore locorum templis provincialibiis aflignatorum, defuratum, minus firmo confiftere talo videatur, tum Reges, qvi ab anno 1043 ad 1135,in Norvegia regnarunt, enumeremus, & difpici*r mus, cuinam eorum hoc Jus, tanqvam latori tribuere, verifimilitudo fvadeat. Magnus Bonus ultimis regni temporibus, vix uno in loco conflanter permanens, illud tulifle cenfcndus efl, pnefertim qvia paulo pofl mor tem Hallvardi obiit. (vide fupra). Haraldus Haidraadi, fempiternis detinebatur pradiis, & pr?eterea a q vibusdam ut Ecckfia; perfecutor ineufatur. Hujus filius, &: in Regno patrio fucceflor, Olaus Tranqvillus, fplendori aulje regali, plus qvarn legibus fe.rendis, operam dedit. Magnus Nudipes, a Sturionida, ut Haraldo propter vitte Portern Pimillimus depradicatur, nam usqye adeo Marti

8 PRASFATIÖ. Marti eratdeditus, ut nomine Bel'atoris infignitus fuerit. De Magno C#co 5c Haraldo^Gyllio in. prargr. diximus, & Reges, Magnum Haraldi Filium ac Haqvinum Magni Fiiium, iibens pr#tereo? cum non diu, nec in ea Norvegi# parte regnarint, cui hoc Jus datum eft. Unde iterum verifimilis refultat conclufio, Eyfteino yci Sigurdo hujus Juris Sanftioncm deberi. Sed qvacritur qvis Regum, Sigurdus an Eyfteinu?," hoc Jus tuierit? Rationes graviffimae Sieurdo tribuere fvadent, qvarum pracipu# funt, i) qvod Kongahellam amplificavit, 5c templo iplendidiitimo ornavit, htecvero civitas, pr# reliqvis, jus qvoddam pr#cedenti#, (reliqvis prior enumerata), obtinuiüe videtur. 2) Verifimiiiimum eft, Sigurdum juramento, qvod Baidvino Regi Hierofolymitano & cjusdem loci Patriarch# pr#ftiterat, motum, hoc Jus condidifle. 3) Divilb inter Fratres Regno, Sifurdo at, unde VikiaEyfteinus, ceitit, ubi, poft 5creditum prxfertimsigurdi, Kongahell# hoc Jus refide- pro fe non tulit, nec 4) ante reditum Sigurdi é Pal#ftina 5c Gr#cia, fancire potuit, cum Sigurdus decimas innorvegiam, qv# hic pr#cipiuntur, introduxerit. 5) VeriiimileJ eft, cultum S. Halvardi increbuifle admodum, tempore Sigurdi Hiero. cum hic primus ad templum S. Halvarji Ofloénfe fepultus legatur. Sed Sigurdum, utpote Juris non peritum, Fratris Eyfteini, ut Sapientis Legiflatoris Confiiio, vel alterius cujusdam Jurisperiti, opera ufum fuifle, faciles conccdimus, cum 5c claufula id haud oblcure innuat, dicens: Nu er Cristinrettr taldr, Jlicr fem ver komum minne a. i. e. "Jam "lex h#c Ecclcfiaftica enumerata eft, pro ut nobis in "mentem venit. CAP.

9 m ) i a CAP. I. Her hsfer Criftinsdoms i Hic incipit Juris Ectleßa bolc tcenner i) gän Jtici Lib^r qvi obfervaintur. ga fe al. bet er uphaf laglia! Eoc eft principiumj levarra. at 2) auftr fcolom [gum nofträrnnif ut ad 0- liita. oc gcfyazj Crifti. I rientem nos vevtamas} ßf t Cbrifio nos dedamas, tern- A 3) T ö- 1) Gänget fral. obfervabitur, valebt ut 1-x, F* S) Aupr fcolom luta, ad orientenv nos vercamus Haic caeremonia orandum Chriftianorum in primitiva qvoqve fuit Eccleöa, Sc a jadas $ ori&me habere cénfetur, ad cerram fanctarn fe convercentibus. F. Außr fcolom luta. Luta eft inäinare, venerationis ergo fefé incurvare I htiopu pur upp alter oc hau pvi Jkrimsli. i.e. furgeates univerfi incurvarunt fe coram fimulachro. Olofs S. c. 1 r 5. Propius itaque aa verba legis accederemus, fi ica locum hunc interp etaren ur, verjus oricnlém notincurvare debemus. Sed verum cum hasc pärum conimodum gignant fenfum, non pveterire poftumt fubnatam mihi eile fufpicionem, pro luta, unius literulx mutacioae, lita fctibenduin efle ; ut adeo verborum, >ef er uphaf lagha nar ra. at nujjr fcolom luta. oc gefvwz Crßi, hatc ferme fubjefta mihi videatur poteftas; Eoc in principio legis noftrae dicendum el}', vjuoc! baptifmo nos addicamus, 8c Chrifto nos dedamus. Auflr enim ab aufa i ( qu d Ufa Sc b åfa nos dicimus) defcendit, ncqot"baiirire proprie denotat, fed metaphorice, eodem quo bapti-zarc lönfu, olim ufurpabatur. Hujus quidem rei ex Cap.40. Hiftcriae Haraldi Hårt, duo attul fle exempla fufficiat. Sa var Sifour um göfugra manna bom, at vanda menn mil)g til at aufa vatniepa gefa nafn, i. e, Obtinuit confvetudo circa nobilium üheros, ut honoratiores ad-» hiberentur viri, qui baptizarent & nomina indetent. Et mox, Sigiirpur Ja II. jos Sväninn vatni oc Kallc/pi Hacon ept'r fepurfinumi. e, Sigurdus Jarl;baptizavit puerupi, & ex' nomine pstris Haconis» cogn«minavit. yiußr praecerea eft antlia jin navibns * peirßanda itllir i auftri, prope fen t in a a omncs ftabant, Hrorn, Qrip, S, p. 16. >

10 ) 2 r *) rökia kyrkior oc kenni menn. 3)Föf>a fcal barn hyert cr borif varrfjr i pennahjeim. 4) Criflna octilkyrkio txera. nema pet eina cr me > 5) örkumblum cr alit. f>au fcolo X pla Sacerdatesque colamns. Alendus efl infans qvicunqve in hunc mwidum natus fuerity baptizandus ad templum ferendus, nifimzvis fucrit obfitus. Magnos habeat tidvos mikil Quod ad vocem lita attinet', familiari fermone noftro quoque tem pore notiflima eft, neque multum adhue difcefliffe ab anciquo fuo figrifieatu appavet, cum acquiefcere in re aliqua» uddicem fe a- licuirei, fduciam in aliqvo cellocare, olim denotaret, Sic Kung Birg, ftadf. Sva liuft är tbe lilia undir larum nadbum vara. 7 la, litin til ångra andra lagha utan tiltbefse, i, e. Si nobis gratiofi etfe velint ad nullam aliani adhaerefcant legem. Et alio loco, Vir biudhum al allir ur byggia i ~Nyrrci Kodbin litbinat Ibötn Jamu lagbum utan all gtnmäli. i. e, jubemus quoslibet Borealis Rollagiae incolas, huic fine tergiverfatione, acquiefcere legi. *) Rökia Kyrkior oc Kennimenn. Vel tribus verbis monebo, in anijmum mihi aliquando veni/te, Rökia Kyrkior kc Kennimenn, ejus«- dem elfe valoris, cum illis, qua in Lege Gothl. C. III. leguntur; btpi lerpum manni fin luta > oc Kircbiu fen i rauki, a hver tnapr iiunta. i, e. Cum facerdotibus tum etjam templis? unus quisque, promergetum numero, decimas facere tenetur. His confpirant qua habet Lex Dalica K,.,B. $. III. at bvat [um nidir Kombir hxar tyundi tiugbir, pär fial han (präfli) een rök af haxa en lut Kirckiunne, Quum vero adhuc anceps Ht hujus loci fenfus, ad tuum arbitrium B. L. hane rem defero > cujus fi ulteriui examen exquiras, videas Gothl. L. C. III. Öftg. L. K. B. IX. fl, Dal. L. Byg. B. p» 19. j) Köp a fcalbarn hveru Alendus eft infans qvicunqvej Hsec lex neceltaria fuit refpeöu pragrefforum temporum in Ethnicifmo, nam fi parentes effent pauperes> aut alia obvenirent impedimenta, tum nec infantes alebantur, fed exponebantur. Hardar S, Holmver Cap. 7. F. 4) Crifina o. Chriftianum facere, propriiffime baptizare, interduin idem denotat ac primfigna. F. f) örkumbl, navus, eadem ratio etymolog'«ac in HerkuntbU Heijnasik*» Tom, I, pag, 764. qvafi cicatricum cumulus.f.

11 ' ) 3 ( mikil å f>eim manne ereige må mo >er mat geeva. hag lar horfa i tå ftafr enn ta^rr i hadfhfx haka mef>al her >a. nacke å briöfte frame. kålfvar å beinum frame. augu aftan i nacka. hefver Sadsrceifa oc hunds hafup. pet fcal å 6) forve föra. nécejfe eft, fi mhtri nort licet cibum ei dare, in quo\ puta) calx efl in loco digitorutn pe~ dis, & bi (rurfus) in IqC0 caleis. Mentum inter fcapulasy oeeiput in peflore, fura antror [nm verfee, ocitii inoccipite ; vel Pboca pedes habet vel caput caninmn. IUe (in* fansfliiabfcejfumeftportandus. A 2 oc 6) Forte,»bfcefTus, obfol. credo ex voce For delcendere, qvas Jocum fordidum denotat > ut & paludem, qvas infra Vocatur Farad. Qvod a För, F&ri) via> non deducam «obeft deferiptio loci, hic exhibita» Sed ratio hujus legi«haurienda eft ex Theo, logia antiqva» interim Conf. Ol. Tr. Hift. part. a. cap. fö. & BROCHMANNI Syftem. Theol. de Ang, Cap. 2. Qvasft. 18, *) fcßl a forve fora. Verba hascceita reddit Clar.FfNNAJUS, ille in abfeeffum efl portandu:. Videor vero mihi propius men. tern Legislator^ aflequi> fi himc eorum fenfuin efle dixerim, ille ad necem ferendut efl, i. e. deducendu3 eft talis infans, in locum aliquem> ubi moriatur. Forte enim dativus eft a vocabulo flor', qund mortem denotat, aeque ac t>itam,fatum, & fortunami (GUDM. ANDR. Lex. Ifl. VEREL.. Lex S. S. )' Majores no. ffti promifeue fior,fiaur, & fiör feribebant. A, S, feorb, Fr, ferab, ferahu. ferbu. (HICKES. Thes, L, S. Gram A. S. p.» 113,' SCHILT. Gloff. Teut.) Ex Evang. QTFR. L# I. q, 20. patet vocir hujus fenfas, Ira ferah bot Idar uuib thaz iz muafi haben Hb; i, e» fiiam mortem offerebat mulier» ut is (infans) vitam habere't. & ex ejuidem Evangelii L. IV. c. 33, v. f4.; Ein thero Knechlo Ihiz gifab Jo zi ferehi er*nan flab > i* e* Unus milkum hoc vidity & ad rivum ipfum pupugitg

12 oc *) röyra >a?r er hvarke genger yfer menn ne fenapcr. erforye hins illa* ibique ligandus, ubi\nec homi nis iiec emimalia tranfeunt. Hk enim eft abfcejjus Mali. Nu Ex VoJufpa (Hr. 3.) infigne hujus vocis afferam exemplum» Fylleß ßorve fcigra manna? i«e. impletur mortibus fato deftinatorum hominum : cui addam quae in turdikraa p. 30I» habentur verb a s Sa er rxgir Lögonaut finn fiori ragi edr feaar, fa fial fa Jynu fee edr fiori i rxgt bafa. i. e. Qtn confociuni fuum ejus criminis defert, rjuod pecuniam aut vitam ejus concernit, is pecuniam aut vitam fuam ammittere debet, <^ui plura hane rem illuftrantia d&fiderat? VHRELIUM adeat, (Lex. S. S» in voce fiaur«) ex quod vei unicum hccce mutuabor exemplum? pad Tar honom at fiauri, i. e. H c ipd ad necem fu;t, E nu-, merofa vocis fior fam'lia, fequentia verba cognata habe J feorb-ba > na carnifex, feorh-hyrde vita fervator, fiaurxiiur mortis prasfagus, fiorleßc ritse laefio, fiorrad infic'ias ftrudse in caput fchcujus, fiorbrot agon mortis* i fiorbroiu hennar yard landfiialfti mihi11, i» e, jn agone ejus terra cremuit. Hei'i'aud- > p. 32» *) Oc röyra paer. Röyra, vel röray antiquioribus fignifieabat, cu. mulata faxo'rum ftrue? cadavera integere, unde iftiusraedi lapidum acervus, rör, 8r ß nrör, etiamnum nuneupatur«notior ce-rte eft vo cis hujus fignificatioj quam ut mult's egeat exempbs. Satis mihi erif> in didli fidem, unicum locum e Lege Sudevmannica protuliffe. Lcigger man (Hier fiiuter fii annars med ßeilfsßns vilia, fva at gorundät vardher, böte III marher. Rörir fidhan,aller nidhtrfänlir, böte niu marher. i. e, Ii quis confulto, alterius perus iftu vel telo perfodit, ut inteflina laedantur, fclrat tres si areas. Folieave.ro fi lapides luperinjiciat, rel demergac, n. vem marcarum mulda efto, Bygn. B. XXJIII fl» Itaque ut noftra fert opinio, fi ad verba totum hunc locum tr2rsferamus, bet jfeal afotje föra, oc röyra Dasr er hidrhc genger yfer menn ne fenapr, hic emerget ferfus* is (infars) ad necem feralur, ibiqne faxorum cumulus Uli [vperingeratur, ubi nec homines nec unimalia tranfeunt»

13 Nu er [>et barn annat er VerfJr 7 ) badgboret. er belghr f>ar er andiitz fcop fculde. f>a?t er öllummönnum fynt at fa maf>r maier eige matar afla pö at vagfin vuerf>i. [)et fcal taca oc til Kyrkio baera. lata S) primfigna. leggia fyrerkyrkiodyr. gaeti hin nänazti nipr til {>els er önd er or. f>gt fcal grava i Kyrkiogar >e. oc bif>ia fyrer Sol f>efs lem bezt kann, låta ver >a at (Jerri von er Guf> vill. Om guf>lifiar ocfcisl at Nauf>fyn. Ab hoc autem dijfert infans? natus ore cute occlufo, cum foüiculus efl ubi facies ejj'c deberei ; talem hominem; quamvis adoluerit, eibum ßbi acquirere non pujje, cuiqueconflat, (ande) ad templumfera-- turyfignoque crucis initietury ante fores templi fub' cußodui cognati proximi deponatur, asque dum anitna ex corpore exeat; in cremeterio fipeliatur, & pro anitna ejus opti ma preces fundantur. Spes vero ( de faliite ejus) Divina voluntati eß committeuda* C AP. 11. De affinitate Spirituali? (f Baptifmo in cafu necejjjtatis. Nu fcal barn hvertbera ffam infantem: qvemeunqve adfußeeptionem baptifmalem ferent mas ct feemina, til hafnengiafå karlmaf>roc A3 ' fu 7) BsIgboret 0, cum fclliculo natus» cum teta facies continua cute obducitur, fenfibus claufis, ut omnia folliculi inßar appareant. Sed apertura cjusedam neceltario requiricur, fi Homo adultus fore fupponitur. F. g) Primßgnn. initiare* figno crucis notare. Hsec prima fignatiq q unde vox deducitur) a baptifmo differt, qvia baptizacis Chri«ftianis, cum EthniciSj converfatione non lieuit frui? fed prima fignatione iiiitiatis, cum uttisqve > habere cummertiam ejfat licitum, F,

14 fü konaef gcra må 9) guf>fifiar vif) fa(5r barns oc mö }r. Nu li^r opt at barne å veghüm uti. Sva at hjrtt er vif> dauf)a. af leolo })au kl^be 10) rcckia. mada karlma )r fyrer. enn kona épter. nacfna barn d nafn. Ec fciri f>ic 1 nafne faf>r oc fünar oc andans badga. oc mada fva j>ri(vor. fcal karl- 'mafxr 11) rökia i lova (er oc tacä up råka finn mej} [)unialsfingri. rif>ai krofs i 12) khfmuftab- å briofl.ocmilll harffjäv i nafer oc öyrü. oc i hiarfa. Ef vatn er fva mikif) at t>au mego barn i hylia \>a (cal dxyfa i ßrifvor oc i drepa. oc prifvar at orpom kvepa. qvibus affinitatem fpiritiialem cum patre Ef matre itifantis inire licet. Scepe vero accidit at in itinere infans deficiat, ita at mcrs timeri qveat, Pump qui ad templiwi ferunt) iüum detegant, mas prior verba proferet- famin'a pofiea, nomine ptierutn nominent (dicantqve.) Ego baptizö te in nomine Patris Filii Ef Spiritus SatiSli, qua verba Si tan ter funt repetenda. Mas fpw tum in volam manus emittét\ poüice excipiet, Ef decujfatim iüinet} in loco Cbrifmatisy in pesiore, inter fcapalas in nares aures Ef finciput. ta aquce copia preeflo efl, ut ififantem ea operire qveäüt, ter eum immergant Ef im~ buant, ter verba recitando. En 11 P) Gera ma guj^ßfiar. quibus affinitatem fpiritualem in fc fufci* pere licet, Ab hoc negotio, in Jure Caponico? praefertim vero in Sepentrione, excipiebantur gentiles, juniores non confirmati* Parentes & aiii bapcizando proxime cognati. F, 10) Uzsckia, obf. pro reta detrahere, vel rekia extricare, ligamenta evolvere, unde concludi poteft infantibus veiles circumligatas fuifle, prout adhuc in ufu eft, F. 11) Kökia i ioia ffr. fputum in1 volam emittete, Hoc fee,. in ufu fuit feptentrionalibus>& hoc probabiütef ctjam } vel in confirmatione vel un tione> ut alibi invenitur; F, Iä) KrißtiUflUp. locus Chrifmatis > videtur idem fuilfe, ac in pe«lore, qvi mos in feqrentibu» nominitur. F,

15 ; 7 ( Em ef eige. er fva mikit vatn [?a fcal karlma >r riba å meb hendi finne vatni ef vatn er. dögg et ddgg er» fnio ef fniorer. fioef fiör er. Hu ver >a opt litlar lifs dratggiar, (set barn hiarnar vi[> oc verfjr borit kvikt til kyrkio. Pra'fti fcolo j)au fegia fina fcirn. oc effjau ha va Iva at orj3imikvef>et fem talter i 1-3)4 rette manna, fcal Pra'ftr primfigna f>et barn. f)å hever.bet fcirn ful la. Engom manni t>arftyf vor i vatn drepa. enn ef bau tnego eige muna at berma rett fyrer praefti. mundu ()au eigi rett at mada yfer barni. bet fcal prarftr fcira 14) fc'nn fullri. Nuefbarn andaz å beirri. leibu rneb flicri fcirn fem nu ertalt. bä fcal [) t grava i kyrkio garbe fva fem praftr have fcirt. Si vero tanta aqv& copin non exftat, tunc mas manu afperget aqvam, fi aqva adeft,pluviam, fi pluvia, nivemfinix^ a quam marinam> fi bcec pra~ fto eft. Scepe vero in infante parum-vitx reliqvum eft,poftea vero revivifcit ac ad templum dein vegetus portatur, tum (ii qvi baptizaverunt) Sa ferdoti baptifmnm fuum referant, r fi-iüa verba protulerint, qitte in Jure prcecepta funt; Sacerdos talem infantem figno enteis notabit, tunc baptifmus eft perfestus. Nemo bis nqva luftrandiis eft, verumfi oblitifnennt verbo - rum, ita ut illa coramfacerdote corrupta recitent > tumfupponitur eos infantem non rite baptizaffe, (quare) talem in fantemfacerdosplene baptizet. baptifmo quem jam diximus imbutus in via momtur, tunc in cameterio acfi a facerdote baptiza- Si vero infans boc tus fuijfetfiepeliendus eft. CAP. 13) Retlr manna, jus horeinum videtur ad-ver.hum efle Jus im-i ver täte» Ted hic denotat Juj Ecclefiafticum, (qvod verofimiliter tunc covpori Juri,3 Univerfalis infertura fuit) Sc qvidem hoc ipfummetjus. c.onf«pag ) Scirn fulla. Completum bapticmym, inpoospleitus enim?erat ubi lavcus baptteaverat, vel tantum a Clerico fa$a erat prijn^ fignacio f. initiatio-, F»

16 C AP. Urn Sengforkono oc åbyrgji abarne. 15:) Grijjkonor oc Grankonor fcolo vera vi[? fengför hverrar kono til barn er fbpt. oc hverfa eige fyrr i frå. enn f).rr hava lagt >et at möf>or briöfti. Énn ef barn er andat er menn coma tü hennar annat finne, oc må [>er åfiå handafta[> cf>a banda, er f)et kvirkt ej>a kvscft, oc meler hon 1 viti. pk haeiter mö >er mor- III. Ds Puerpera Ef Cufloåia Infantis. MuHeres Domeftica pr& pinqvce aderunt puerperio cu jusübet famina usque dum infans flatus fuerit, vec prins difcedant qvam infantem mä ternis admoverunt mammis. Si vero dum redeunt inf ans mortuus efl^? confpicua funt manuum i vialentarum) v eliigamentorum Cigna, infans uel fujfocatus efi velftrangulatus ; Mater tamen rationaliter loqvitur} tum eft iiiapro- Jjenge 15") Cripl:onort Mulieres Domeßica» & qvidem liberar. Vox defcendio a Grip Domicilium legitimem. vid. Gragas. Kcppa* mal Gap, 62, F* *) Griptonor oe Crankonor, GripKonor ex fententia HADOR- PHII, antiquis easdem fmte comperio, quas nos jordgummor, vel ebftetrices appeljamus, Hacenim ratione lucum Leg. Goch, (cap, II. vert it I Via fcalhveriumcutict fengfina p>ni bon i barnfurum Kggr,fal mipfir vitnis cunur pvar gripcunu oc grancunu,et barn vari dattburit, oc ai gingi hennar bandaverk Hl i.e. Quaelibet mulier ad pariendum vicina? fuum fciat Ieftum, ubi foctum e- niti poffit» habeat veto fecum duas femmas, obftetrieem alteram, propinquam altefam, quce ubiexanimem enicicur puerpera> teftentur xd ejui culpa tion fa&um elfe* i

17 m fino. hon ero. vi cr hei^it morp vxrra enn kriftit. at 17) fyrcr fariter pefs mannz Salu er hxipinn dxyr. Enn ef honmxler eige iyiti på er menn ko«ma til hennar. 18) gange til icripta vip prxft. oc bxtienga fe fyrer. Nu ef maprbyr 1 19) xinmane aprum mönnum fiarre. oc verprfvabrapurn boret, at eige ma kono m koma vip fengfor kono. oc ero pau tvö xin hiun. oc gengr at barne. pa fcal B )9 m penge at barne pria fobolis homicida elände* hefer fyrergert fe oc fripe, flina ypace bonisque privanday lande oc laufum eyri. 16) ad terram gentilem exulatum fari å eat lanf> heijjit. ockomi y & ad Chriflianos mm* alidri f>ar fem criftner menn j qvam redeat. Ideo verb etb* nicum homicidinm p)ejus efl Chmfliano y qnod perdita efl anima ejus qui ethnicus mori* tur. Si autem mäter, cum qnis advenerit y non ex ratione loqvitur, tum facerdoti confitehitur y & mnltam non dabit. Si quis vero feorfim ab omni remotns hominum con* tam ju* fortio habitaverit} bito fit Puerperium, titfcemina {cquce adejfe^ debet) non habe* ri pofifit, conjux vero folamtno* do uterque tbi adfuerity tnncfi infans cegrotaty Pater &r ma* faper 16) Fari a land heipit. ad terram gentilem exulatum eat. Hujus loco erat Fiürbaugsgarthr & Skoggangr, antiqviffimis in Iflaadia temporibus, fed poftea bann fire excommunicatio, qvod & pro hujus juris antiqvitate firmutn efl argumentum, F. 17) Fyrerfarit er pefs mannz Salu tr hxipin dxir. perditå eft aniraa ejus qri ethnicus moriturubi ethnicus idem eft üc noa baptizatus» Sed»t eo pauciores condemnarentur animae, prasceptum erat, ut quikpye puer 7 annos nafus?formuiam baptizandi calleret, conf. Arna Chr. II. F, 18) Cange til Scripta» Confiteatur deli&mn, & fubniittat fe difciplinse ecclefiafticss. F. IP) /Einmane, defertum, folitudo j, qvafi Minmenne, Cujui pofitum Margmenne» freqrentia. F,

18 ) IO ( faper halida å oc moper. oc fcira pet barn leim peirre cr na cr tak i rctte man na. og 20) fcilia eige hiunalagh fit pvi heidr fvrr enn barn peirra deyi heipit. Nu fcal cona hver hafa barn fkt vip brioft fer sei lengr enn 21; tvarr faftr oc til hinnar pripiu. enn ef bonde hcnnar mader at hon fcal barn fitt af briöftefer lata, ochever han kvanriki fva mikit. at cona hans vill eige at ordum hans lata. pä er non fec 22) mar kana prim affino einu fe. enn ef hann garr eige helldr enn hon. pä ero pau bxpe (ec markum prim af beggia peirra fe^ CAP. Um 23) (kirsk Stefnor. Nu ero fiörarlagaftefnor ter infnntemtollantfiftali baptifmo baptizent^quijam in Ju re bominum praceptus eflfiiec per hane eaujam conjugale dirimant confortium, fi infantis allo quin mors etbnica erat tinténda. Puerpera quacunque infnntem non diutius labet, quam per bina jejunia, usque ad tertium, quod fi maritus eam admonet, ut laslantem a- moveat, tam vero uxorius efi, ut iüa kuperata- non faciaty tunc ex propriisfo/vat opibus marcas tres. Quod fi maritus neque curat, tum ex communi pecuniajolvant tres marcas* SO) Scilia eige biunalrtph fit. ton fort um conjugii non dirimant, qvod tarnen, per affinitatem fpiritualem, juxta qvosdam fieri debuit, Corf/Eidrivia Chr. R, Cap. 14. F. 2l) Tx&r faflr. bina jejunt"1, forte quadragefiman»» quia hasc infra dicuntur univerfiba. F. 22) Mcrtr prior, tres marc* Norvegica, pretii non ponde ris» quar pofterior, fextuplo major erac, & refpondebat jamcirciter 8 imperial'bus f. thaleris. F. 33) Sbirfaßrfvor. tempora h. 1. denotat baprifmalia lege < nftiiluta, a fkirfl purgatio> quod iterum a Jkir purus. F IV. De terminis baptizanii. Qvatuor tevipora lege conat

19 ' ) II at bera born til hafnengiar [ä tölv mänof)om. f)au börn er född ero epter jöladagh hinn fyrzta. bau leolo icird päfchaeftan. Oll pau er J)ar epter ero född. icolo fcnp vera 24) Johans vocu. ÖL t>au er J)ar epter ero född. fcolo fcirj) vera at Michials mello. Oll bau er bar epter ero född. fcolo Icirp vera at hinne 2>) hcelgo jölanött. I iggr vi b lagha ftefnu hveria priar Merkr. cnn ef fva lipaallar laghaftefnr. at ma[)r la'tr eige fcira barn fttt. pa verp r böndi heip ihn afbarne fino. hann hever fyrergert fe oc fribe. landi oc laulum aryri. far i å land heipit pö vill hann eige kriftinn vera. flituta flint inträ j qua'hptizandi per duodecem menfes ad templum ferantur, lnfantes pöftfeflum Nativitatis ' Cbrifti nati, baptizentar vejperafljajcha proxime antecedente. Qvi poftea jimt natiflaptizentur ad vigtliqm S. Johannis. Omnespofl hunc tcrminum nati} baptizentur aniefeflum Mi chaelis j Ef qui poflea nafcuntur, innötte Santia Natalftiorum baptizentur. Pro termino quocunque negletio 5 jolvantur marca tres. Sed fl omnia tempora fine baptijmo tranflerint, tum pater ipfepropter infantemetbnicus evadit, privandus pace bonisqueyfun~ do Ef mobiiibus, exulet inter gentiles 3 hon vuit. tum Cbriflianus e(je 24) "johans vaca. vigilia f. vefper feftum f. Johannis Baptiftse an tecedens. F. 25) Hin h zeig a JolanoiU & fimpliciter Notfinn helga, nox (natalitia Chrifti antecedens, vcl potius incipiens-, Eadem forte ratio etjir.oiogise ac in Germ, veybnachu F» J 'JsmBsrwe-- ** - *

20 Um(26)uatan >et fem Fy- rerboj)it cr at eta. CAP. V. De (r ej non eduli, quam comedere prohibitum eflt Nu fcolo menn hvar- In fudore proprio, vel per ke eta (27) fvaeita ne fugiuationem mortmm tion ' (28; 26) Uatan«quafi inedule, vcl non edile : id qucd legibus comedi prohibetur, Hodie ociie a verbo at äta cdere. F. S17) Sv&ita» obfol» animal quod in (udore, vel interna morbi affliöione naoritur, a [vite, ve 1 fveite fudor. F. *) Nu fcolo menn bvarke eta fvzeita. Sv&it 9 fueit antiqws voc cabuium fuit tritum, atque haud fecus ac Getm. Scbvtifs* non tantum fudorem, verum & fangvinem denotabat» (V ACHT. GIoflT. G. VEREL, Lex. S. S.) DeSigurdo in "Vilkin. S. p. 230 hxcce funt verbal Han iekrfveita orm[ms uc ridr a ßk eckender fer. i. e. crucre draconis fe manusque perlinit. VERELIUS inlexico fuo meminit veiboruirt) quze i Trojom. S. p, 33- leguntur; fveitd l&kirtier rtnna af peim i«e. Rivi fanguinis ab iis decurrunt» In Hift. Ragna. Lodbr. bis occurrit hocce verbum p. 44. ubi bis etjam celeb. BIOERNER, in eodem cum Clar, FINisAiQ Yiciodt j ica enim Latine reddit hos verfui, '. fueit fiell i foilum fä y tynde /j'p xfe, fudor decidit in tumidum vulneribus mare j profuderunt milites vftam, ajui tamen ita transferri debent, fanguis decidit in &c, idemqu^* ajue valet in verfibus, qui hos proxitne fubfequuntur, \)reif ur holfya haufum Beitur a bryniur Jieitc, quovufn bic eft fenfusj fluebat ex virorum fidelium capiribusj caliduj in Joricas fangvis. (cfr» Eju»dem verfionem paginte 44, Hift. Volfung.) "Vel haec allata exempia fatis fuerint argumer.to, Jveit etjam fangvis»em {bnarej num vero fimpliciter > in hoc loco ita vertenduiö fit > afiirmate non dixero j commodius forte heic jteamtt tarms tnorticiuas > id «t credam?el inde indu-

21 (28)(v"if>a. Si niafir en etr fvarita ne fvijja. hann er fekr priar merkr fer. ) *3 ( B 3 comedaiur, Qiticunque atitem vir bac comedit, pro propria dabit culpay muu tam mar c ar um trium. Böncor, quod > in hocce eodem capite, lex fermonem injiciat, de pecotibus illo mortis genere oppreffis. SlcyEnn effenapr fxllr, fyrer b&rgb oc brxztr eige biop ut. pa Jcal unjta. ef ploi> brxztr ut pa fcal nyta. gg) Svipa. quod per eontufionem vel fugillatioaem moritur, a fvafyer plaga extrinfecus iliata, hirtc Jyaupufar in L, L. vrdnus non lethale, quod nec offa nee inceriora lardit. F. *) Ne fvifca. Ejusdem cum GUDMUNDO ANDR. (lex. 10» ad voc, fviddä) Tum fententias, verbum hocce a fvida inurtione> infiammatione, defcendere, atque infiammatuw, vel quod is adji> <it, fujfocatmn fignificare. Hujus rei e jure Crißinret is adfcrt exemplum: etci ma mann fiaifdaudt, ef hann veit hvörven prju venia at fvidda verde*, i» e. Edere licet quod fponte interit? fi fcitur quomodo pecus interierit, nifl fuerit infiammatum» uod vcro voxhkc> non a Jvajpa plaga extrinfecus illata* ori. ginem ducat, &: per fugiliationem mortuum denotet, vei id at* gumento fit > quod in fequentibus, pecorum per fugiliationem niortuorum, efum lex permittat, quod, ex fententia Dm. FINNÄI3 ne fiat lieic lege cautum eil«hujus rei exemplum lit: bfeßer a kals i bafe. (v. not. 36) Vindr fxllr *i > a fxnafy manna. fcal nyta, ( Cfr, leg. 111, Kriftin Riett. c, v. M. S. Bibi, Upfal,) Quoniam in campo critico heic rerfamur, in transcurfu monendum ducimus, non fatisfelicem operamfui/te cel, LOCCENIT,in eruenda origine vocis Svartajlag, cui eadem lere in LL. fubjefta ert fignificatio, qua: voeabulo Svodufar, Suaitfctdar, (r.fupranot.ag.) Credit enim Celeb, hic Vir, a f'jart niger, & flag iftus, ftirpem fuamducere hane vocem, (lex. jur,) unde, quae Ejus ert mens, verba hsee Legis Oftg. Våd, B. XXIII. fl. Siar man annan med b ßang alla flaffre, brißfir huld innan 0% halder huudb utban$ ihtt hallar Jvartaßag, ita explicari debentl fl quis catdat alium pertica vel fude» Ita ut cutis partim intus rumpatur, partim exteriproküneat, hoc dicitur niger itfus, <^uu*i vero fvartajlag > ßt

22 . Vidua ) *4 ( Bondans bot tekr fyrer kono hans oc born 29) oc hiun sjiauf)igh. ennef hann å fun atian vctur gamlan cpa. jpvi cllra.hann fcal ba^ta an narre bot fyrer fec. Er dotter hans 3o)aflaJti fu er eckia er. hon ical böf>a hina t)rif>iu bot fyrer lec oc born fin. Multa heri includit uxorem ejus, Uberos famulitia cou- &a. Si filins duo de viginti annos natus et fit vel fupra, huic alia multa irrogetur. Si ejus filta ettam in boc deliqverit, timc jeorfim pro illa depcndatur multa, quce etiavi pro Uberis ejus valeat. Föpercujjio, qua cute non rupta, carofubtus Iztfa & cvntufa f/7, in mentem mihi venit 1 fvarrlaflag po-tius legi, quam fvartaflag. Svärd vero ert cutis quousque radices pilt defcendunt. (VEREL, Lex. S. S.) Nos [väl dicimus, d & r, literis, pro more noflro, in /, mutatis, 2^) Hiun anaupigu famulitia coaäa, femtia, mancipia. F. 30) Afixte» qvi defleäic, prtecepta violat, ab af de,& lata mittere, it. ponere. F. *) Er dotter hans a fseti fu er ecbia er. Ut haacce eo melius pateant, prim nobis dicendum venit, quid per fizet antiqui intelle&um voluerint. Fixt, fiet^ fiäp, plur. fijtiar,proprie eft cubile,fcamtium.i le&us. A.S.ßett fcdes patrimonialis. (VEREL. Lex, S.S. \ STIERnhIE-LM ind. LL. w. g.) Sic, Gaut. & Rolf. S. p, 22. Han var kolfvartr ok la i fleti vid eld. i.e. Erat inftar carbonis acer, atquein lc&o, ad ignem protenfus jacebat. Poftea vero vocis hujus fignificatio, in aliam huic cognatam traniiit, atque communionem bonorum notavit. Optiaie ergo VERELIUS1, fiaifbras, vel a fatt fara (W.G. L. jord VI. fl.) idem eft ac, fein poteßalem alterius dt dert cum facultatibus fuis-, ut ad dies vite5 futhntelur. (Lex. S.S. in voceflttt.) Unum tantum vel alterum ex Lege Reg. Erici (qua; L. Skanicam proxime fubfequitur ) profetam exemplum, plura allafurus, nifi tanta eorum in hac Lege copia eflet, ut ubicunque vel oculos conjeceris, aliquod Tibi occurrat. Dum evolvo librum, primum incido in huncce locum, En om Jvo er, atb Hogher fadbx lagher fm Jona Komi, eller fin Dotter man i fieib til fin» i. e. Si parens cum nuru vel genero, feeietatem

23 m > is Föper bonde gcdi *) eige uisherus hofpitibus^ ta rnen non marga.' oc gever han Vif>a adeo multis 9 cibum, at eta. ex på erhannféckr prim ammali per fugiüationem markum fyrer hvernpeirra. occifo defiimtum apponity tum pet heiter allt fvipa er Iva pro quovis advena dependat verpr dautt at eige tres marcas. ganga fied hicperfugiüatum ad mortem inteuigi- manns handaverc eil. Liggr fenapr mannz uti å heipi tur quicquid (animal mortuum, quod) vi humana non oc- daupr alium mannum jamner. til fcai granna leipa oc ciditurs Si pecus cujusdam låta feå. ef peim fyniz in communi defevto mortuum mannz handaverc a. på feal invenitur y tum pojjejfor vi- ei gande nyta. oc hava vip råf> granna finna, ef peim fyniz eige ny tände, på fcal eigande unyta. Ef mapr ny- c cinos accerfeatjqui deccrnentan contresiationis humana veftigia appareant, eorumparc*, bit confilio, in fuos ufus ver tendo^fi ita vifutn fuerit} fin minus, rejiciendo. Si tak petcr forrunarum iniverit. (p. f4 34 ) Huic alium addam, och kall"s Utharfi inge entogh ctth tbe ure hans horn, för ty at the trä tttbfiijjtß för, och eij futhii i fiutb och fäligh med kanorn, i» e, atque he'ediratis compotes appellantur ^ etiamfi ejus fint liberi: narn illam dudum adieruot, neque arnpbus in focietate # aut communione paternée domus funt. Paene blicus eram dicere» rocem hane, apud ruricolas Gothlandenfes, adhue in ufu elfe, Id primum (cire mihi contigit, cum ante aliquot dies for e inciderern i* Görheb. Magar, ubi, in Cataiogo voc. Gochl, p. 395). hsec leguntu* verba I Flä ckföra, ur et juridißt tatefiitt, Den fäges fdchföra figfi fom gifver en annan iifände rutt till all fin än en dom, med förord, at af hänom blifxa förförgd ifin lifstid. Facile Tibi nunc eft B. t. mentem Legislators cclligere* neqee forte o- pus mihi erit dicere, non jun Sim varba hsecce a, & fi&t ponenda efte, huncque fenfum Legi inelfe, fi iero filia ejus in communionem bonorum recepta fuerit > illa &cet. * ^ Föper bonde gefii eige [va marga. Si ad rcrb* hrecce träns*

24 It ) 16 C ter psnn 31) finala ér fva ens comeditur, tum qncefior verpr daupr. på må bifcups Epifcopi, dicam ei fcribat, ut 32) årmapr geva hanum foc juramento trium virorum til 33) lyritarcips. efvinnz fe purget. SijurOmen tum rite eipr at fullu. på er hann perficintur 3 tum a 34) ferantur, fatendum mihi eft, Cl, FINNALUM a vitio effe immunem, f\ vero fenfuna ccnfulamus, in illam facile inducimur conjeftuvam, eige fca marga, idem valere quod r.oftium aldrig få mänga, it* Ut, Föper bonde geßi eigi Jza marga, ita reddi debeart: Si quis herus hofpuibus, quviquoi vel fuerint, cibum apponit. 31) Smale % pecus* ovis vel bos. Smale cpilio,vix apud antiquoi reperiundum vocabulum, fed Smala mapr. Ft 3a) A^mapr. ceconomus item quaeftor. Forfan defcendit ab ar, & comoof arin focus, item domicilium. F. <*) Bifcups armapr. Armadur vox eft paffm in LL. ufi'täta, ab ar i & madur, omnium confenfu, dcrivanda» Ar vero, apud anfiquos, pro ipfo annonx pruventu fumitur, (VEREL. Ind» LQCCEN. antiquif. c, 4, Ejusd. Lex, jur.) ita ut armader proprie fit Pratf flus annonae. Vocabuli arin, cui armader originem debere credit cl, FINN-ffiUS, nullum exeraplum in memoriam revocare poitum. Arne vero, & arne focus eft, it. domi cilium. 33) Lyritar eipr. Jonsb.ib.b. an Jamfida ib, b. II. ubi reuä fe ju ramento purgat, & duoalii ad larera ejus confiitentes* jurantfea»' tumare, illum effe infontem. F. Errata. Pag. 3. notae 6. ponatur ad finem lit» F) 4, ex ejuod, leg. ex quo*